Sapone Per Le Mani
Afgelopen nacht stroomde er plotseling een nogal krachtig virus mijn bloedbaan binnen. Binnen een kwartier tijd was ik veranderd, van een zich goed en lekker moe voelende Julius in een totaal wrak dat dacht dood te gaan. Kruipend over de grond van de pijn is al het eten (kennelijk verkeerd of besmet) vloeibaar geworden, en dat scheet en kotste ik uit in mijn WC-pot. Overgeven als er niets meer in je maag zit is een akelige bezigheid, je lichaam dwingt de darmen om troep naar boven te pompen, en je houdt het niet tegen. Ondertussen ben je aan het vloeken, en met stomheid geslagen over de krachten van zo'n simpel virusje zit je met tranen in je ogen de release van de kwaadaardige maaltijd te ervaren. Ziek zijn sucks, als ik dit schrijf heb ik nogsteeds hoge koorts. Ik heb dan ook besloten veel meer (dan ik al deed) te gaan letten op wat ik naar binnen werk. Mijn zus Victorine heeft een oude Citroën, daarin heeft ze (echte) Lavendel gehangen om de auto-geur mee te veraangenamen, en ik kan dat echt iedere autobezitter aanraden. Zelden ben ik zo prettig verrast bij het in een auto gaan zitten als vrijdag,…