Mooi voorbeeld van geldverspilling door die geweldig stupide bureaucratie weer zeg:In Oost-Groningen zijn in een jaar tijd met drie miljoen euro(!) slechts vier (4!) reguliere banen voor 1800 mensen zonder betaald werk gecreëerd. Een aantal 'reïntegratiebedrijven' (mooi voor galgje) kon gedurende twaalf maanden slechts vier reguliere banen vinden (of scheppen). Als we dan even rekenen, dan zijn de kosten per nieuwe arbeidsplek 750.000 euro geweest. Landelijk kost die grap de belastingbetaler overigens 1,6 miljard euro, en het plan schijnt elders al net zo rendabel te verlopen. Zou je dat geld slimmer inzetten, dan had je bijv. al die baanlozen met een eigen (zelf verzonnen) bedrijfsplan kunnen financieren ofzo! Het geld gewoon aan ze uitdelen zou ook al meer zin gehad hebben, denk ik. Hieruit blijkt maar weer dat je mensen niet moet dwingen om dingen te doen die ze eigenlijk niet willen doen. Als ze weten dat die dingen door anderen voor hen verzonnen zijn, dan werkt 't gewoon niet. Niet voor de bedrijven, en niet voor de mensen zonder betaald werk. Ik pleit voor een basisinkomen, maar die idioten aan de macht snappen er na al hun geknoei en blunders nogsteeds niets van.

Gisteren eind van de middag besloot ik weer eens met mijn ochtendjas aan te douchen, dat scheelt een voorwas namelijk, en die jas bestaat uit nogal zwaar materiaal, dus dat heeft zo zijn voordelen. Het was al donker buiten trouwens, maar dat terzijde. Want er ging iets mis; Ik deed die jas kleddernat uit, daarbij zwiepte één van de natte mouwen tegen de bovenkant van mijn badkamerlamp, en KNAL! 100 Watt spiegelreflex-bulb pardoes dood. Het glas vloog in de rondte, terwijl ik nog niet eens klaar was met douchen en ik daar ineens in mijn nakie in het donker stond, met het stromende water in de achtergrond en in de wetenschap dat er overal glas kon liggen, en dingen wellicht onder stroom konden staan. Leuke combi: Water, 220V en een Naakte Jonge God. OK, somehow I managed to not step in any glass, wat een wonder genoemd mag worden, want toen ik er later een kaars bij haalde zag ik dat het bijna overal lag! En van dat dunne enge glas nog wel. Maar nu de clou: Scherven brengen geluk, zegt men, en spiegelscherven brengen 7 jaar ongeluk (toch?). Dus wat nou als je zo'n bulb hebt met de helft…

Geen inrichting kon hem plaatsen, dus verkoos hij maar de gewone opvoeding van zijn al even gekke, maar razend fijne inspirerende ouders. Dus nu heeft hij een job waar men hem "God!" noemt (vrij naar de bijbel), en geniet hij voor het eerst van zijn leven echt van muziek dankzij zijn HD600 Sennheiser (foto by DenniS) hoofdtelefoon; Voor 't eerst van zijn leven, omdat hij voorheen altijd bezig was met (het regelen of veroorzaken van) de muziek. Naarmate ik ouder word (ofzo) lijken, naast al die mooie platen, ook de mooie vrouwen steeds mooier te worden, en er ook steeds meer potentiele partners tussen rond te lopen. Typisch is dat. Die jonge vrouwen van nu, zo tussen 18 en 32 jaar, zijn vaak zelfs zo leuk, dat ik gewoon niet kan kiezen wie ik nou liever, aardiger of mooier vind dan wie. Misschien was mijn roeping wel iets heel anders. Had ik, zwervend over de aarde, her en der zo veel mogelijk vrouwen moeten bevruchten teneinde de soort in stand te houden met evolutionair verantwoorde reproducties. Ergens is het misgelopen met die roeping. Waarschijnlijk inherent aan de menselijke beschaving, dat dat misloopt. Die dwong mij me in te houden, niet…

Op veler verzoek, re-mastered uit een versleten cassette-opname van de FM uit 1982 (da's 21 jaar oud, goddamn!) is hier de eerste te downloaden. Waarom? Wel, enige dagen geleden zijn de 39-jarige Jules Leo Jie (DJ-naam Sjuul Bamie) en zijn vriendin geliquideerd in Amstelveen. Hun Mercedes CL500 werd doorzeefd door 'jongens op een scooter'. Bodybuilder Jie a.k.a. 'de Chinees' runde in de jaren tachtig samen met zijn vader een radiostation onder de naam Radio Sjuul. De uitzendstudio bevond zich bijna naast het pand van Decibel op de Amsterdamse Da Costakade. Sjuul stond bekend om zijn felle strijd met de RadioControleDienst en werd talloze keren gearresteerd. Ik heb een artikel over Radio Sjuul uit Free Radio Magazine nr. 3 (jaargang 10) mooi gescanned (pag12, pag13) aangezien dit toch wel een legendarische tijd was. Men heeft mij vaak aangezien (en aangehoord) voor Sjuul, terwijl ik er niets mee te maken had. De vergissing was wel begrijpelijk; bijna dezelfde generatie, ook illegaal met FM-zenders in de weer, ook veel disco, en mijn bijnaam, Jules Sans Scrupules was natuurlijk alleen maar extra verdacht. Iemand zonder scrupules zou vast ook wel RCD-busjes in de fik (laten) steken, of zenders van andere piraten stelen (een gerucht…

Even recapituleren; Over 870 jaar knalt er in ieder geval zeker zo'n asteroïde op aarde neer (Ja want je dacht toch niet dat ze daar wat tegen zullen kunnen uithalen?). Dus over 15 generaties is alles wat we nu doen voor niets geweest, zou je toch wel met redelijke zekerheid kunnen vaststellen. En onderwijl, in mijn korte tijd hier, moet ik me dan vreselijk druk gaan maken omdat heel veel mensen van een stom stukje software afhankelijk zijn waar ik welbeschouwd niks mee te maken heb (gehad). Jaaaaaja. Men neme een bakplaat, men plaatse er lucht op, en men hebbe een medium wat afhankelijk is van systeembeheerders die te weinig tijd hebben om de bakplaat vrij te houden voor nieuwe lucht die steeds meer geld kost en alsmaar minder oplevert. Zoiets?

If you haven't seen this movie yet, go see it. It's available as a .torrent over here. Touches some really mind-blowing disturbingly deep things (if you let it and get it), about the why and how of our existence. It's the what if executed in a movie.

OK let's get this straight:Most big corporations building hardware and software are basically stupid and arrogant, and don't think about the consequenses of their actions, which translates to a lot of customers being screwed. What do I mean? Well, last monday I've lost access to one of my most important harddisks at home, and with that I've lost about 100 Gigabytes of valuable data. Yes, I've been busy trying to recover that data ever since, and I'm really pissed off about it, because not all of it was backupped. If you want to backup a 160 Gigabyte harddisk, you'll need storage-space of at least that same size, which I did not have left anymore (of course, just my luck). During my quest for recovering my lost harddisk I've bumped into some interesting facts concerning large harddisks. What surprises me most is that I was not informed about this at the time I bought the disk. It seems rather crucial info for buyers of large harddisks, wouldn't you say? Why aren't they selling these disks with a notice on them, a warning would even be appropriate!Let's hope Western Digital and other brands are reading this. And if you are currently owning and using one…

By an awful lot of user-demand, I have finally created ogg files out of a unique vinyl pressing from 1981. It's no surprise that I get emailed a lot about requests that are on this page, but sometimes there's more to it than meets the eye. I got asked to specifically record/encode the ORIGINAL versions of a few tracks, not the 'let's remaster them, he's dead now anyway' releases (that all came out after synth meister Patrick Cowley died of aids in 1982).So, I proudly present "I Got A Line On You", "I Wanna Take You Home", "X-Factor" and the "Menergy (reprise)", download-links are in the top-left column. I especially recommend you to get "I Got A Line On You", with the amazing vocal lead of Jo-Carol Block that seems to be pure whitebread soul energy, in this excentric fast dance cover of the 1969-original by Randy California. Nobody mixed down tracks like Cowley did, with such fascinating subtle arrangements, with those warm long lexicon reverbs and echoes. Not to mention the daring stereo-images on the vocals. Vocals that sound like they are a magic glue holding his synths together. Just think, he recorded these tracks using an eight track…

Sorry mensen, maar ik heb eigenlijk een hekel aan telefoon, altijd al gehad. Misschien wel dankzij de tijd dat de school kon bellen om mijn moeder te vertellen dat ik gespijbeld had, of andersoortige teenage-trauma's. Mijn telefoonnummer is ook veel gebruikt op de radio, toen ik zelf zenders thuis had, of als ik presenteerde op vrije radio, maar ook op Radio 3 en 10 heb ik het meer dan eens genoemd als ik te gast was vanwege het 1 of ander. Nooit heb ik daar echt last van gehad trouwens, want antwoordapparaat. De laatste tijd krijg ik echter vaak telefoontjes van lui die ik helemaal niet wens te spreken, en voor nummerherkenning ben ik te lui (veel te duur ook trouwens, zoiets zou gratis moeten zijn, voor mij helemaal, ik betaal mijn stomme dure telecom-abo's alleen nog maar omdat anderen zo graag willen dat ik ze heb), dus hangt er weer een antw.app. aan mijn telefoonlijn. Voorlopig neem ik niet meer het risico om dat ding achteloos op te pakken, voor ik het weet ben ik dan ruim een uur kwijt aan gelul in de ruimte met mensen die mij (bij gebrek aan een betere term) misbruiken. Dat zijn ook…