We mogen even afstappen voor de ingang van de Veluwe, meneer.

Eindelijk hebben onze van corruptie doorspekte ‘helden’ en bonnenuitschrijvers weer wat te doen. Als het beestje straks doorzeefd met kogels ligt stuip te trekken, zijn er ongetwijfeld heel wat natte broekjes en sportvlekken verschenen bij Neerlands glorie. Het concept van een “politiemacht” heeft, net als bij het hebben van een “militair apparaat”, namelijk als direct en excessief gevolg dat men wel wat te doen moet hebben; Dat de pistooltjes die ze graag bij zich dragen, en de overmatig herkeurde jeeps, wel een keer gebruikt dienen te worden. Al dat ‘gereedschap’ kan toch niet voor niets al die jaren grondig door al dat extra personeel worden onderhouden, schoongemaakt, gedocumenteerd en ingesmeerd met anti-roest (en anti-verveling..).

Stel nu dat criminaliteit af zou nemen (wat trouwens het geval is), en er nooit meer een poema zou ontsnappen, dan verzint men wel even wat nieuwe regeltjes die onschuldigen crimineel maakt. Een legitimatieplicht bijvoorbeeld. Dan genereert men onveilige omstandigheden. Terrorisme bijvoorbeeld. Anders heeft het te dikke overbetaalde politieapparaat, waar men graag wel zijn/haar job wil behouden, en eigenlijk alleen maar wil denken in termen van vergroting en uitbreiding, plotseling te weinig om handen. Ja en dat ken natuurlijk even niet, meneer Thyssen.
Om het geheel kracht bij te zetten doen agenten met meer man alsmaar minder voor meer geld, en brengen (in opdracht van de chef) naar buiten dat men zich kapot werkt. Zo besteden ze op het bureau gerust hele avonden aan 1 stomme aangifte, zelfs als die onterechte of valse gronden heeft is het van “ach meneer, wij onderzoeken alleen maar even of de aangifte tegen u wel correct is”, en zulks behoort dan volgens het boekje minimaal 4 uur in beslag te nemen. We mogen even koffie drinken, meneer. Nee? Thee dan? Bruinsma, wil jij thee voor meneer halen dan maak ik met verdachte ‘even’ proces verbaal op.

Het is net als met die vissers aan de kant van de bosbaan; De gevangen vis teruggooien, desnoods alweer die ene overgebleven vis, inmiddels vol met wondjes rond zijn bek, voor de 10e keer terug het water in. Ja want die hengel kost wel geld, en dat haakje was net vervangen voor een betere kwaliteit haak, en de hengelaar had net voor elkaar gekregen om binnen werktijd te mogen hengelen. Zijn dienstjaren bij het korps zitten er bijna op (en hij had zo graag tenminste 1 keer dat wapen gebruikt).