“Leef je nog?” vroeg ze in een email. Ja, ik leef nog.
“Ben je gestopt met geluid maken?” Nee. Ik stop nooit. Zo lang ik leef, en er een internet bestaat, en ik er dingen op kan publiceren, zal ik van me laten horen. Stoppen ligt niet in mijn aard.
“Wat is er dan aan de hand?” Ach, een overladen mix van veel tijdrovende bezigheden. Teveel ideetjes voor mijn net-cast, eigenlijk zoveel tegelijk dat het niet in de volgende show past. Ik heb de wereld zo ontzettend veel te vertellen dat ik me eerst moet bezinnen eer ik ga beginnen, bij wijze van spreken. Plus dat ik werkelijk uren, weken, maanden interessant geluid, opname-materiaal, heb liggen om te publiceren. Nog rechtenvrij geluid ook. Dan klapt een jult soms even dicht, of om, of zo, en dan gaat een jult eerst andere dingen doen. Zoals letten op zijn gezondheid, zijn slaapritme bijschaven, een (wit) inkomen zien te verkrijgen, familieleden bij hem laten logeren, zijn woning opruimen, emigratie overwegen, nieuwe liefde zoeken, die weinige vriendschappen die het waard zijn in stand te houden in stand proberen te houden, dat soort dingen

Vandaag wat geweldig bevredigende dingen gedaan op technisch gebied, trouwens:
In plaats van al die losse comment-spam en referrer-spam blacklist mechanieken (via htaccess en andere wegen) doe ik dat nu server-wide, voor alle domeinen tegelijk, direct via de Apache config. Poeh, dat scheelt, 1 centrale plek met 1 lijst. Alles is er nóg sneller door geworden op de web-servers die ik beheer, en de spammers hebben het nakijken. Daarnaast ben ik bezig de spam block-list IP-adressen direct bij de toegangspoort te weigeren, dat is helemaal cool; Moet je je voorstellen hoe vervelend dat voelt voor zo’n spammer of robot, dat ‘ie niet eens KAN vragen of die iets mag doen op je servers. Hardware blocking, eigenlijk, zo van: Jouw machine maakt geen deel uit van mijn netwerk, van mijn internet, zoek het maar uit met je troep. En het werkt!