Het is zelden zo dat ik de volledige waarheid over mijn leven hier verkondig, het meeste is geromantificeerd, overdreven of aangedikt, en soms zelfs geheel verzonnen ter uwer (en mijn) vermaak. Daarop maak ik vandaag een grote uitzondering. Het zit namelijk zo:

Ik wil jullie verzoeken om vanavond zo vanaf 19:15 uur aan mij te denken, en wat positieve vibes naar mij toe te sturen. Ga ik hard nodig hebben. Zoals de oplettende fan wellicht gemerkt heeft speelt een vrouw, een hele bijzondere leuke jonge vrouw zelfs, onverwacht een erg belangrijke rol in mijn leven. Mijn contacten met haar zijn al een paar keer bij voorbaat opgezegd en weer goedgemaakt, gecancelled en gefixed. Een waar gevecht tussen het gevoel en het verstand, aan zowel haar als mijn zijde, waarbij de laatste week eindelijk onze gevoelens de overhand hebben mogen krijgen. We verschillen namelijk flink in leeftijd, en sommige mensen hebben daar nu eenmaal moeite mee. Weest u gerust, er is geen sprake van pedofilie, zelfs niet van efebofilie, ze is een volwassen vrouw. Nu trek ik, positief nihilist die ik ben, me dat twee-digitprobleem niet zo aan, maar zij twijfelt soms ineens. Ze koestert warme gevoelens voor me, al sinds dag 1 eigenlijk (zie hier), maar dat getal wat er bij mij hoort spookt op de achtergrond. Het hoeft natuurlijk geen probleem te zijn, als ze het er ook niet van máákt, of als anderen er niet voor zorgen dat zij er een probleem van kan maken. Ik ben immers niet een vieze oude rijke casanova die uit is op een makkelijk groen blaadje, het feit dat ze op me valt heeft dus niet met geld te maken IK denk juist dat het leeftijdsverschil ons beter bij elkaar laat passen, het onderlinge verschil verkleint in plaats van vergroot. Ik heb er ook niet op gelet, overigens, it just happened. De boel afbreken kan altijd nog, een leuke tijd meemaken ook. Met iemand van haar eigen leeftijd zou het zeker zo slecht kunnen gaan. Leeftijd is maar één factor. Waar je, als je beiden elkaar niet los kunt laten, heel goed mee kunt leven. Het gaat dus niet om die getalletjes, maar meer om hoe de omgeving ermee om zal gaan, en hoe wij dat vervolgens slikken of afhandelen. We hebben al wat semi-ontmoetingen achter de rug, maar vanavond hebben we een serieuze date, zoals men dat noemt, geheel gestuurd door liefde, pure rauwe liefde. En daarom dus: Allemaal even uw positieve krachten bundelen, en naar ons toe stralen. Jult verdient het

Volgens mij zie je ‘t sowieso altijd pas te laat, wat je eigenlijk had moeten doen toen je jong was. En ik heb niet de illusie te denken dat het mij zal lukken dat patroon bij haar te kunnen doorbreken. Maar het blijft mij wel verwonderen hoe moeilijk mensen het zichzelf maken in hun (korte) leven. (mezelf included, trouwens) Ze weten nog niet eens waarom ze bestaan, wat de reden is voor het feit dat mensen bestaan, of het ooit nut zal hebben dat ze er waren als ze allemaal zijn uitgestorven, waarom er ueberhaupt iets is in plaats van niets, wat de zin ervan is. Toch weten ze zogenaamd precies hoe ze zouden moeten leven, zelfs hoe anderen moeten leven. Volgens mij is de mens het meest grootheidswaanzinnige wezen dat het heelal ooit zal kennen. En mocht er morgen nou een asteroïde van 10 km omtrek op aarde afstevenen (die we niet tegen kunnen houden), of Nederland ineens heel erg overstromen, of de zon plotseling te hard gaan schijnen, dan zou ik deze jongedame uitkiezen om te willen beschermen enzo. Jeweetwel, net als in de film..