( “Rep” als in Reputation, by the way )
Toch vind ze het niet zo prettig dat haar adres zo makkelijk te achterhalen is op Internet.
Right. Laten we even realistisch blijven; Waarom denken we dat het Internet gevaarlijker is dan een telefoonboek of een naambordje aan de straat? Volgens mij kan dat nooit het geval zijn. Internet is in het ergste geval een 1:1 reflectie van hetgeen de mens is en kan zijn, dat er ook slechteriken tussen zitten is duidelijk, maar die vind je ook op straat, in het park, in Thailand en in Café Vertigo. Het lijkt me vrij logisch dat internettende mensen gemiddeld gezien van hoger niveau (en beschaafder) zijn dan de grote gemene deler der mensheid. Correct me if I’m wrong here, maar als je aan het Internet hangt dan kun je op zijn minst al lezen en schrijven, en als je zelfs 24/7 aan Internet hangt via een DSL/kabel (zoals bijna heel Nederland), dan moet je daar redelijk bedreven in zijn. Is je adres dus in veiliger handen bij de meer ontwikkelde mens of niet? Er zijn minder gekken hier, dan op straat. Welbeschouwd is je adres vrijgeven op Internet volgens mij zo veilig als wat!
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik in 10 jaar *nog nooit* iets ergs heb ervaren dankzij het op Internet bekendmaken van mijn identiteit/adres/telefoonnr. Vooralsnog alleen maar positieve ervaringen mee, zoals mensen die me uit het niets opbellen omdat ze werk voor me hebben. Nu ben ik natuurlijk man, maar al diegenen die denken dat privacy in dit land (met haar identificatieplicht) nog bestaat, die kijken door een heel erg roze gekleurd brilletje naar dat pakketje schroot met een dun laagje chroom. Als je ergens met chipknip betaalt, dan is vrij eenvoudig na te gaan wat je waar hoe laat gekocht hebt, en als je zo’n klote-mobieltje aan hebt staan, dan weet men te allen tijde waar je je bevindt.
Moet je dus wel bang zijn voor elkaar, voor mensen die van je houden (ook al is die liefde niet altijd wederzijds), voor onze in rampspoed verkerende medemens in zuid-oost Azië, òf moet je gezamenlijk veel banger zijn voor de niet-verkozen machthebbers, die ons angsten aanpraten die zijn gebaseerd op gebakken lucht (in plaats van op 10 meter hoge golven uit zee), en die ons verplichten tot ongewenste slecht gefundeerde vrijheidsberoving?
Zowel op straat als op Internet raken we steeds meer opties tot anonimiteit kwijt. Ik denk dat dit geen slimme ontwikkeling is, want het dwingt ons tot meer hardheid in ons dagelijks leven, tot (nog) strenger en zakelijker handelen, tot een grotere kloof met de tegenpartij, tot dieper onderduiken, tot betere steganografie en meer encryptie. Mijns inziens is vrijheid gelijk aan anonimiteit, en is het gevoel van de *mogelijkheid* anoniem te zijn gelijk aan menselijke papierloze identiteit, aan dat warme gevoel in een grote stad als je het met elkaar eens bent, aan keuze zonder dwang. Het is niet paranoïde van me dat ik niet wil dat “ze” altijd weten waarvoor ik mijn internet-verbinding, pinpas of creditcard heb gebruikt, het is geen slecht geweten, maar juist een gevolg van het hebben van een zuiver geweten! Het is de good-guy die heeft geleerd dat de bad-guy bestaat en daarom wantrouwend is over het delen van zomaar wat privé-gegevens met zich als good-guys voordoende instanties die voortdurend bewijzen helemaal niet zo OK te zijn. Het is ook de good-guy die vrij en naïef wil kunnen zijn, die deel uit wil maken van de planeet, en die zich niet achter slot en grendel wil hoeven te positioneren, die zich niet wil *hoeven* beschermen tegen een helemaal niet boze buitenwereld. Daarom wil ik zèlf kunnen bepalen wie wat wanneer over mij te weten komt, en ik wens die keuzevrijheid en de optie op anonimiteit niet uit handen te geven, alleen omdat een enkeling die misbruikt voor iets wat echt misdadig genoemd kan worden.
En dan heb ik ook genoeg van die scheefgegroeide gerechtigheid in dit land, waardoor zo onderhand een (komische) wikipedia-‘vandalist’ een zwaardere straf krijgt (na 1 abuse-melding van de op Internet welig tierende Lange Tenen Brigade™) dan een jochie dat zijn ‘vriendin’ (liefde, waar dan?) in de fik steekt.
Ik schrijf dit aan het eind van een nacht die bestemd was voor het maken van liefdesgeschiedenis met die ene blonde cleopatra, ware het niet dat er een afstand is, een afstand zo groot, and yet so small at the same time, die dit ‘onmogelijk’ lijkt te ‘moeten’ maken. Je vraagt je soms af waarom mensen het zichzelf zo moeilijk maken, waarom ze gaan wonen in gebieden die overstromen, op planeten die vergaan, in universums die imploderen, maar tegelijkertijd “nee” zeggen als ze precies weten wat ze willen en ze die ongelooflijk gelukkige kans hebben volop te profiteren van de enige zekerheid die ze nog wèl hebben; De onbeschrijflijk positieve gevoelens voor elkaar.
Ziezo. High van de kruitdampen denk ik: Een goed begin (van 2005) is het halve werk.
Dat er maar veel ‘kloteverhaaltjes’ op mijn site mogen verschijnen dit jaar.
Goed. Kloteverhaaltjes zijn altijd goed. Veel is ook goed. Veel klote. hèhèhè. Nou, dâg,!
Op irrelevante plaatsen reageren maakt hier niet uit, omdat de chatbox aan de rechterkant mooi de laatste reacties laat zien. Bang voor Google ben ik zeer zeker niet; Dankzij het bestaan van zoekmachines (en dan vooral Google) heb ik leuk werk. Het viel me ook vooral op, omdat ik blijkbaar sinds kort zomaar een nieuw ip-adres heb. Over het algemeen houd ik niet van sites met een jaren ’90 uitstraling, maar in dit geval kan ik het erg waarderen en de content ook! Het was dus een compliment voor jou, dat is alles!
Kun je dat van die ip-adressen niet zelf inbouwen? Ik ken zelf de source van Pivot niet en ook geen zin om die te downloaden, maar met een beetje PHP-kennis is dat echt simpel te maken.
Ach, m’n naam vergeten en dan verschijnt m’n reactie meteen niet meer in de chatbox :-D!