Mobiel communiceren was vroeger een wonder, we deden dat eind zeventiger begin tachtiger jaren met hulp van (illegale) meestal zelf-gebouwde FM-zendertjes en portable FM-radiootjes. Mooi daarvan was dat je meteen duplex-lijntjes had, d.w.z. je kon praten en luisteren tegelijk, net als bij GSM nu.
Toen kwam in de eightees ook nog eens de 27 MHz band vrij waardoor je middels forse walky-talky kastjes kon kletsen op 1 kanaal, dus portofoon-style, 1 tegelijk aan het woord. Ik heb eind tachtiger jaren nog een tijd zo’n portable thuis altijd aan gehad, met een squelch, omdat vriend(inn)en in de buurt ook een portable thuis hadden staan, en het veel goedkoper was dan telefoon (de vaste PTT-lijn dus). Ook heb ik een tijd later zo’n set bij ARS-elopta gekocht, 2 identieke kastjes, 1 voor binnen, en 1 voor degene die onderweg vast kon melden dat je de thee mocht opzetten want ‘ik ben onderweg naar huis’ etc.
Dit alles op dure batterijtjes en accu’s, maar nooit hoefden we abonnementen te betalen, we waren de Goden der communicatie, je zette zo’n ding aan en je kon zenden en ontvangen, mensen waren jaloers dat we dat allemaal zomaar klaarspeelden. Overal bereikbaar, binnen een straal van 10 kilometer dan, ja wow, dat was echt wat! Maar je was je bewust van de gevaren:
Je wist dat de zendergolven door de open lucht heen vlogen, dat willekeurige anderen het allemaal konden volgen wat je besprak als ze maar wisten waar (op welke frequentie) je uitzond. Ook voelde je, dat als je verder wilde komen, je meer vermogen nodig had, oplopend tot 35 Watt en grote meterslange antennes waar je mee door het land liep. Hoe meer power hoe groter de kans dat anderen mee-luisterden. Je wist dat er heavy straling vanaf kwam, dat die straling niet gezond voor mensen zou kunnen zijn, die zenders moest je niet teveel in een te korte tijd naast je aan hebben staan. Nu was dat gevaar sowieso klein toen, omdat je alleen maar ‘op ontvangen’ stond als je niks te bespreken had. Met die mobieltjes van nu staan die zenders eens in de zoveel tijd op je lijf te stralen, zelfs als je niks te bespreken hebt. En dat niet alleen, de halve bevolking loopt uit te zenden overal om je heen. Het barst van de straling, hoewel het niet veel vermogen betreft. Minder dan vroeger, zelfs, sinds ze de analoge TV hebben uitgeschakeld. Ik werd vroeger wel eens snifferig verkouden als ik te lang te dicht bij de kastjes van sterke FM-zenders had zitten prutsen, als ik ze had zitten afregelen. Het waren andere frequenties dan die van de huidige mobieltjes, maar toch, vertrouwen doe ik zenders nogsteeds niet ongezien, ongeacht de frequenties waar ze op uitzenden.

Nu is mobiel communiceren gewoon, is er niks meer aan, nu gaat het eigenlijk niet eens meer om het communiceren, maar om de ongelooflijke bullshit-netwerken en uiterlijkheden die ze eromheen verzonnen hebben. Gezeik met pin, puk en activeringscodes, onzin met bel-toontjes, beeldscherm-decoraties. Lastige onleesbaar kleine kut LCD-schermpjes met ongehoord slecht ontworpen user-interfaces, mini-knopjes en lastige breekbare contact-punten overal, met voor ieder merk en model een andere lader-plug. Je weet niet eens wanneer die krengen zenden of wanneer ze ontvangen. Toch zijn het toestellen met computers aan boord, waarvan je het merendeel nooit gebruiken zult. Staat allemaal niks te doen, kost allemaal stroom, en chemische bestanddelen. En veel geld, heel erg veel geld.
Tegenwoordig kijkt men je er al bijna kwaad om aan als je mobiel niet bereikbaar bent. Hoe durf je in deze tijd nog onbereikbaar te zijn? SMS, WAP, het is allemaal even vreemd. Had je ooit al een walkman die stuk kon, moet je nu ook aan je dure mobiele telefoontoestel denken, dat je de batterijtjes maar vooral niet te leeg laat lopen enzo, dat je het beltegoed maar vooral op tijd op-gebruikt (ook al heb je niks te melden), dat je het abonnement tijdig zult opwaarderen, anders vervalt de ‘aanbieding’.

Kunnen mensen nu ueberhaupt nog rennen op straat, zonder dure dingen die ze op zak hebben te breken? Volgens mij wordt je met al die mobiele shit alsmaar minder mobiel! Ik begrijp niet dat ze die krengen niet geheel waterdicht en stuiterbaar maken. Net als die klote digicams, je loopt met duizenden guldens aan fragile breekbare computertjes rond.

Ik wil ook helemaal niet dat iedere lamlul van KPN mijn gesprekken kan meeluisteren, of kan zien waar ik Ben. Dat ze alles van mij en mijn vriendenkring te weten kunnen komen door alles simpel te tap(p)en. (Omdat het ‘contained channels’ zijn, is het veel makkelijker om mensen af te luisteren dan vroeger. Iedereen weet waar je zit uit te zenden.) Om nog maar te zwijgen over de zenders die de halve dag staan te stralen aan m’n lijf. Laat staan dat ik overal bereikbaar wil zijn. En wat kan mij m’n banksaldo nou verrotten? Als ik maar genoeg heb vind ik het wel best eigenlijk. Tuurlijk, als geen ander weet ik hoe handig mobiele communicatie zijn kan, maar het gaat me echt te ver om daar OOK NOG eens OVERAL aan te moeten denken. Al die passwords en pincodes komen me de strot uit! Ik gebruik mijn mobiele telefoon liefst zo min mogelijk, en alleen als ik weet dat het heel erg nodig kan zijn. Volgens mij is dat wel zo verstandig.