11 september heeft volgens mij de wereld vooral verbitterd omdat het concept zelfmoord-commando ineens echt blijkt te bestaan. Voorheen wisten we wel dat deze mensen bestonden, maar vooral uit speelfilms en verweggistan. Plotseling doen ze het ook echt, en dicht bij huis. 911 brengt die weggestopte lastige levensvragen onbewust voor ons naar de oppervlakte; Waarom bestaan wij? Waarom is er iets en niet niets? Heeft het zin om te blijven doen alsof het leven zin heeft? Waarom willen wij de dingen behouden zoals ze zijn, terwijl ze ten dode zijn opgeschreven? Wat hebben we eraan, als het toch allemaal voor niks is? Als we toch doodgaan, wat heeft het voor nut om ons druk te maken over dingen, om zorgvuldigheid te betrachten, om perfectie na te streven? Al sinds ik een beetje kon zien hoe het met de mens en het heelal in elkaar stak, heb ik een serieus diepgeworteld probleem met de vergankelijkheid van de mens, en de aarde. (ja wie niet?) Met de dood en eindigheid. Daar kun je niet voor behandeld worden, want het is geen ziektebeeld, het is empirisch realisme. Maar het is lastig, want het demotiveert en deprimeert.Zo heb ik soms momenten dat ik me…

Ruim anderhalf jaar later is het. Terwijl iedereen weer met licht aan door de stad fietst, en ik verveeld mijn dynamo aan klik omdat ik in de verte politie zie staan, zie ik een heel mooi meisje met een sigaret en vraag me af waarom ik vind dat het feit dat ze mooi is moet uitsluiten dat ze rookt. Wat heeft ze te verroken? Is het dat alle mannen (behalve ik) klootzakken blijken te zijn? Ze kijkt me aan alsof ze dat denkt Marsepein gekocht om mezelf te troosten, want als ik heel diep naar binnen kijk, dan weet je best dat ik niet anders kan dan hier gewoon nogsteeds vierkant achter staan...

Mooi voorbeeld van geldverspilling door die geweldig stupide bureaucratie weer zeg:In Oost-Groningen zijn in een jaar tijd met drie miljoen euro(!) slechts vier (4!) reguliere banen voor 1800 mensen zonder betaald werk gecreëerd. Een aantal 'reïntegratiebedrijven' (mooi voor galgje) kon gedurende twaalf maanden slechts vier reguliere banen vinden (of scheppen). Als we dan even rekenen, dan zijn de kosten per nieuwe arbeidsplek 750.000 euro geweest. Landelijk kost die grap de belastingbetaler overigens 1,6 miljard euro, en het plan schijnt elders al net zo rendabel te verlopen. Zou je dat geld slimmer inzetten, dan had je bijv. al die baanlozen met een eigen (zelf verzonnen) bedrijfsplan kunnen financieren ofzo! Het geld gewoon aan ze uitdelen zou ook al meer zin gehad hebben, denk ik. Hieruit blijkt maar weer dat je mensen niet moet dwingen om dingen te doen die ze eigenlijk niet willen doen. Als ze weten dat die dingen door anderen voor hen verzonnen zijn, dan werkt 't gewoon niet. Niet voor de bedrijven, en niet voor de mensen zonder betaald werk. Ik pleit voor een basisinkomen, maar die idioten aan de macht snappen er na al hun geknoei en blunders nogsteeds niets van.

Gisteren eind van de middag besloot ik weer eens met mijn ochtendjas aan te douchen, dat scheelt een voorwas namelijk, en die jas bestaat uit nogal zwaar materiaal, dus dat heeft zo zijn voordelen. Het was al donker buiten trouwens, maar dat terzijde. Want er ging iets mis; Ik deed die jas kleddernat uit, daarbij zwiepte één van de natte mouwen tegen de bovenkant van mijn badkamerlamp, en KNAL! 100 Watt spiegelreflex-bulb pardoes dood. Het glas vloog in de rondte, terwijl ik nog niet eens klaar was met douchen en ik daar ineens in mijn nakie in het donker stond, met het stromende water in de achtergrond en in de wetenschap dat er overal glas kon liggen, en dingen wellicht onder stroom konden staan. Leuke combi: Water, 220V en een Naakte Jonge God. OK, somehow I managed to not step in any glass, wat een wonder genoemd mag worden, want toen ik er later een kaars bij haalde zag ik dat het bijna overal lag! En van dat dunne enge glas nog wel. Maar nu de clou: Scherven brengen geluk, zegt men, en spiegelscherven brengen 7 jaar ongeluk (toch?). Dus wat nou als je zo'n bulb hebt met de helft…

Geen inrichting kon hem plaatsen, dus verkoos hij maar de gewone opvoeding van zijn al even gekke, maar razend fijne inspirerende ouders. Dus nu heeft hij een job waar men hem "God!" noemt (vrij naar de bijbel), en geniet hij voor het eerst van zijn leven echt van muziek dankzij zijn HD600 Sennheiser (foto by DenniS) hoofdtelefoon; Voor 't eerst van zijn leven, omdat hij voorheen altijd bezig was met (het regelen of veroorzaken van) de muziek. Naarmate ik ouder word (ofzo) lijken, naast al die mooie platen, ook de mooie vrouwen steeds mooier te worden, en er ook steeds meer potentiele partners tussen rond te lopen. Typisch is dat. Die jonge vrouwen van nu, zo tussen 18 en 32 jaar, zijn vaak zelfs zo leuk, dat ik gewoon niet kan kiezen wie ik nou liever, aardiger of mooier vind dan wie. Misschien was mijn roeping wel iets heel anders. Had ik, zwervend over de aarde, her en der zo veel mogelijk vrouwen moeten bevruchten teneinde de soort in stand te houden met evolutionair verantwoorde reproducties. Ergens is het misgelopen met die roeping. Waarschijnlijk inherent aan de menselijke beschaving, dat dat misloopt. Die dwong mij me in te houden, niet…

Op veler verzoek, re-mastered uit een versleten cassette-opname van de FM uit 1982 (da's 21 jaar oud, goddamn!) is hier de eerste te downloaden. Waarom? Wel, enige dagen geleden zijn de 39-jarige Jules Leo Jie (DJ-naam Sjuul Bamie) en zijn vriendin geliquideerd in Amstelveen. Hun Mercedes CL500 werd doorzeefd door 'jongens op een scooter'. Bodybuilder Jie a.k.a. 'de Chinees' runde in de jaren tachtig samen met zijn vader een radiostation onder de naam Radio Sjuul. De uitzendstudio bevond zich bijna naast het pand van Decibel op de Amsterdamse Da Costakade. Sjuul stond bekend om zijn felle strijd met de RadioControleDienst en werd talloze keren gearresteerd. Ik heb een artikel over Radio Sjuul uit Free Radio Magazine nr. 3 (jaargang 10) mooi gescanned (pag12, pag13) aangezien dit toch wel een legendarische tijd was. Men heeft mij vaak aangezien (en aangehoord) voor Sjuul, terwijl ik er niets mee te maken had. De vergissing was wel begrijpelijk; bijna dezelfde generatie, ook illegaal met FM-zenders in de weer, ook veel disco, en mijn bijnaam, Jules Sans Scrupules was natuurlijk alleen maar extra verdacht. Iemand zonder scrupules zou vast ook wel RCD-busjes in de fik (laten) steken, of zenders van andere piraten stelen (een gerucht…

Even recapituleren; Over 870 jaar knalt er in ieder geval zeker zo'n asteroïde op aarde neer (Ja want je dacht toch niet dat ze daar wat tegen zullen kunnen uithalen?). Dus over 15 generaties is alles wat we nu doen voor niets geweest, zou je toch wel met redelijke zekerheid kunnen vaststellen. En onderwijl, in mijn korte tijd hier, moet ik me dan vreselijk druk gaan maken omdat heel veel mensen van een stom stukje software afhankelijk zijn waar ik welbeschouwd niks mee te maken heb (gehad). Jaaaaaja. Men neme een bakplaat, men plaatse er lucht op, en men hebbe een medium wat afhankelijk is van systeembeheerders die te weinig tijd hebben om de bakplaat vrij te houden voor nieuwe lucht die steeds meer geld kost en alsmaar minder oplevert. Zoiets?

If you haven't seen this movie yet, go see it. It's available as a .torrent over here. Touches some really mind-blowing disturbingly deep things (if you let it and get it), about the why and how of our existence. It's the what if executed in a movie.

OK let's get this straight:Most big corporations building hardware and software are basically stupid and arrogant, and don't think about the consequenses of their actions, which translates to a lot of customers being screwed. What do I mean? Well, last monday I've lost access to one of my most important harddisks at home, and with that I've lost about 100 Gigabytes of valuable data. Yes, I've been busy trying to recover that data ever since, and I'm really pissed off about it, because not all of it was backupped. If you want to backup a 160 Gigabyte harddisk, you'll need storage-space of at least that same size, which I did not have left anymore (of course, just my luck). During my quest for recovering my lost harddisk I've bumped into some interesting facts concerning large harddisks. What surprises me most is that I was not informed about this at the time I bought the disk. It seems rather crucial info for buyers of large harddisks, wouldn't you say? Why aren't they selling these disks with a notice on them, a warning would even be appropriate!Let's hope Western Digital and other brands are reading this. And if you are currently owning and using one…