Wat vermoeide warme dagen achter de (verbrande) rug in deze zestiende aflevering ultieme lulligheid.
Le mp3 à 29 Mo
– opname aankomst in Brussel Zuid van TGV uit Nîmes
– slaperige praatjes over van alles en nog wat
– twee van mijn lieve halfzusjes (Pauline en Lotty) over studies en het leven (en français)
– F en NL join forces through the incredible Thyssen family
Eindelijk een podcast die ik begrijp 🙂
Groeten uit 38.
Hoi Julius
In a[pril heb ik je show ontdekt, heb ze nu allemaal meer dan eens gehoord, en ik ben echt blij dat je gewoon keihard doet wat je doet! (mag ook wel eens gemeld worden) Veel herkenning en dat doet goed.
En wat ik zo leuk vind aan jou is dat je steeds zegt dat je je niet bezig houdt met reacties of kritiek die je krijgt, dat kritici niet eens mogen luisteren (LOL), maar dat je ze ondertussen subtiel afpoeiert door ze compleet te negeren op de juiste momenten. Of door zo nu en dan eens wat hards te schrijven. Net goed! Let them have it! Alsof er luisteraars zouden zijn die kritiek intersseert. (inderdaad; waarom luisteren ze dan? jaloers?)
Keep it up!
Zo, genoeg veren dacht ik zo 🙂
Jules,
Voor het eerst een show die ik deels niet begrijp 😉
De show gaf mij wel weer een soort van vakantiegevoel. Krijg ik altijd als ik mensen Frans hoor praten. Ik spreek een beetje Frans, maar hier kan ik echt geen chocola(t) van maken. Ik ga het wel eens een paar keer terugluisteren om te horen of ik het dan wel begrijp. Goeie cursus!
Bedankt weer voor deze voor jouw doen wat korte, maar fijne uitzending!
@ Daniel: Dank, elke extra luisteraar die er van geniet is een OK luisteraar 😉
@ DaBok: Dat vakantiegevoel krijg ik er zelf ook altijd van, ja.