Irritante dagelijkse schijnveiligheid

Jezelf moeten beschermen tegen fietsendieven en inbrekers. Hoeveel tijd, moeite en zorgen ons dat niet kost.
Van mij mag er levenslang op, of afvoeren naar een eiland waar die klootzakjes allemaal bij elkaar mogen gaan zitten huilen over hun zogenaamd te lege portemonnae. Misschien geeft dat eens een ‘signaal’ af, dat je zoiets gewoon niet doet. Ben ik vast weer extreem in, maar ik vind dat deze zaak heel erg stinkt. Feit alleen al dat ze bij de politie *durven* te zeggen dat iemand “er om vraagt” als die zijn of haar fiets niet ergens aan vast zet, of als die zijn of haar raam open laat staan.
“Ja, zo vraagt u er natuurlijk om, u moet uzelf natuurlijk wel wapenen tegen inbraak en diefstal.”
Ze bedoelen waarschijnlijk dat een deel van hen hun baan kwijt zou zijn als niemand meer persoonlijke bezittingen van een ander af zou pakken, ik bedoel, laten ze eens ècht vechten voor een einde aan die status quo. Het lijkt een globaal gebrek aan medeleven en meevoelen, wat ervoor zorgt dat een mens niet in de gaten heeft wat hij/zij aanricht bij een ander door een bezit waar hij/zij aan gehecht is (geraakt) te ontvreemden. Schande.

Het is namelijk niet bepaald zo dat een mens zich ooit veilig zal kunnen wanen bij het plaatsen van welk slot dan ook, getuige de snelheid waarmee een zichzelf respecterende lockpicker het klusje kan klaren. Mede om die reden zijn lockpickers wat mij betreft de liefste mensen op aarde. Helden! Een soort wraak naar de schijnveiligheid toe. Dezelfde schijnveiligheid die ervoor zorgt dat de vliegveldcontrole uit de hand loopt als gevolg van terreurdaden. Het probleem zit ‘m natuurlijk bij de bron, niet bij het slachtoffer. De bron moet worden aangepakt.

Leave a Reply