Ik ben weg bij mijn lieve tandarts. Ja, de receptioniste daar heeft als voornaam “Lieve”. Nog echt een lieverd ook, trouwens. Nee, ze zit niet op hyves. Een klasse apart, jonge mensen die geen hyve-profiel hebben. Ze zag mij heel erg staan, herinner ik me, totdat ze mijn leeftijd zag. Dat is het nadeel van tandartsen, ze weten er allemaal hoe jong je bent. Ik zag dat ze dacht: Goh, nou ja, waarom ook niet? En dus was ze alsnog heel erg lief voor me, iets te lief om te vergeten. Let me assure you: Haar handtekening is even mooi als de rest; Lieve heeft me een keurig lief briefje gestuurd met foto’s en gegevens van mijn gebit, nadat ik ze een complimenteuze email had gestuurd over mijn ervaringen bij hen. En over de intake bij een andere, nieuwe tandarts bij mij in de straat. Vandaar deze vreemde spullen op mijn scanner Ben druk bezig: