Blijft opvallend om te merken hoe verrekte weinig we nog weten van onze oorsprong, terwijl we doen alsof we precies weten hoe we moeten leven. Er zijn veel mensen die erin slagen het ene te vergeten, te verdringen, of te verbergen, en het andere naar ongekend hoge belangrijkheid te verplaatsen, zonder zich ook maar een moment te schamen voor hoe belachelijk dat eigenlijk is. Vooral niet te lang nadenken, dat lijkt het motto. Want, zo zeggen velen, ‘de antwoorden krijgen we toch niet’, of ‘de antwoorden willen we toch niet weten’. Nou, sorry, ik (denk van) wel. En 1 van de redenen dat ik graag zo gezond mogelijk wil leven (en dus bijvoorbeeld nooit heb gerookt) is omdat ik (net als Ray Kurzweil) nog wil leven als er antwoorden zullen verschijnen. Veel te mooi. Belangrijker dan cool zijn, erbij horen, meelopen met de meute, het spel dat ze hebben gereduceerd tot ‘een mensenleven‘ meespelen.