Het vervelendste aan (buitenshuis) werken is de kledingnorm in dit land. Als je werkt moet je er (meestal) representatief uit zien, en representatief is dus ‘goed gekleed’, een ‘verzorgd voorkomen’. 1 gaatje, scheurtje of vlekje en ‘je hoort hier niet’. Kun je nagaan hoeveel overbodige wassen er gedraaid worden in dit land, alleen maar omdat mensen netjes op hun werk dienen te verschijnen. Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid overbodig aangeschafte kleding die kasten doet uitpuilen van reserves die net niet representatief genoeg waren. Kleding is eigenlijk maar lastige oordeelgevoelige rotzooi. Het originele doel ervan zijn we helemaal kwijt. Het was ooit bedoeld tegen de weersinvloeden, tegen de wind, kou en/of warmte enzo. Nu maakt het de man. Urenlang rotkleding aan moeten houden, het te strakke pak, de te strakke broek, onderbroek, riem, de te krappe hals van het shirt, de stropdas, de knoopjes bij je polsen, de elastieken van je sokken, en last but not least; Die voetkluizen die ze schoenen noemen. Ik doe zelfs in de trein vaak stiekem mijn schoenen uit. En nee, dat ruikt niet, mijn voeten stinken namelijk nooit. Daardoor juist, zou ik haast zeggen. Stinkende voeten krijg je als je 8 uur lang die huid afdekt met rommel die daar niet thuishoort. Voeten willen vrij ademen. Meestal stoken ze op werkplekken ook de verwarming veel te hoog op (lonen laag houden, energierekening mag zo hoog mogelijk, who cares, weetjewel). Oh wee als mensen het koud hebben op hun werk. Is tegenwoordig dodelijk, blijkbaar. Daarom dus maar het andere uiterste, kan er ook niemand zijn die klaagt dat hij/zij het koud heeft. En dus schroeien je poten helemaal weg in dat schoeisel. Ik ga slippers kopen voor op het werk. Ze hebben het maar te pikken.