Het nu volgende is geschreven door Tupac, and it beats the shit out of me wat die gast nu wilde zeggen met:Alla y'all motherfuckers, fuck you die slow motherfucker My fo'-fo' make sure all y'all kids don't grow You motherfuckers can't be us or see us We the motherfuckin Thug Life rides West side till we die! Out here in California we warn ya we'll bomb on you motherfuckers We do our job You think you mob, nigga we the motherfuckin mob Ain't nuttin but killers and the real niggaz All you motherfuckers feel us Our shit's going triple and four-quadruple (take money) You niggaz laugh coz our staff got guns at they motherfuckers belt, you know how it is When we drop records they feel it You niggaz can't feel it We the realest, FUCK EM, we Bad Boy killinWhat are you on, nigga? Geen wonder dat 'ie vroegtijdig is overleden zou ik zoo zeggen Ik heb ooit een online image-file voor de lol "tupac autopsy" genoemd. Ongelooflijk hoeveel hits dat opleverde, en nog oplevert.

Toen ik begon met dingen publiceren had ik de keuze: Neem ik een valse identiteit aan, een nickname die mijn echte naam verstopt? Ga ik doen alsof ik een ander ben, zodat de eer (of kritiek) ook naar die nep-identiteit gaat, of wil ik trots kunnen zijn op wat ik publiceer en alles dus aan mijn eigen naam verbinden? Ik heb als teen-ager besloten om pseudoniemen te vermijden, alles gewoon zo veel mogelijk onder eigen naam te doen. Leek me dat de wereld daar wel rijp voor was, voor het gegeven dat mensen meerdere kanten hebben, en dat mensen die vrijelijk mogen en kunnen etaleren (zo lang ze daar geen wreedheden mee begaan). Daar heb ik me, blijkt vaak, in vergist. De wereld snapt dat niet, dat een jongeman niet is wat er op internet over hem te lezen is. Dat iets wat op internet staat niet altijd serieus te nemen is, en dat een mens op internet gewoon ook fouten mag, zal en kan maken, of zelfs graag fouten wil maken. Om zo te laten zien dat niets menselijks hem vreemd is. Kun je nog zo vaak uitleggen hoe het zit (zoals ik in mijn verouderde FAQ doe), ze…