Met een lange diepe zucht, voortkomend uit onbegrip, machteloosheid en onvrede met de situatie, besluit hij (dan) maar te gaan slapen. Wetende dat hij bij het straks gewekt worden alleen maar weer hetzelfde kan verwachten, herhalingen waarneemt van de starre onwil van mensen om situaties te veranderen, en hij zich weer de enige zal voelen die nog weet wat leven(d) is. Lonely at the top. Beste stuurlui aan wal. Met levensgevaarlijke passie voor alles wat hij lief heeft dooft hij het licht, ongeveer zoals men de hele dag door van zijn vuur een waakvlammetje had geprobeerd te maken.