El creatore of my favorite heroine has joined the choir invisible..
I was brought up with Lindgren stuff, but the movies with (Inger playing) Pippi have really changed me as I was growing up in this strange world. We idolized her, she was our hero. And in a way, she still is. Through Pippi we learned about solitude, power, the law and fighting for your rights as an individual, but most of all Pippi tought us to be independent, to dare to be different, to dream and to not take life seriously. I would not be what and how I am today if it wasn’t for Pippi, Tommy and Annika. If you ask me, Astrid has been the most influential teacher of my generation, and I would like to thank her for that. You can sign a condoleance register.
* Update 29 januari
Ha! Prachtig! Voor hoeveel wilt u met mij wedden dat Pippi hiervoor verantwoordelijk is (zie hieronder) ?
“Ze ging tussen de rails liggen en dekte met haar handen haar ogen af. Direct daarna reed de intercity Haarlem/Maastricht, waarvan de machinist al aan de noodrem had getrokken, over haar heen. Nadat de laatste wagon was gepasseerd, stond de vrouw op, klom het perron op en liep, volgens een getuige op haar gemak, van het perron af de wijk Lunetten in.”
Spoorloos verdwenen
Het is maandag. De eerste dag van de week zit er weer op en je loopt naar het stille station in de rustige Utrechtse wijk Lunetten. Op het perron herken je een aantal mensen, die waarschijnlijk ook werken in één van de weinige kantoorpanden in de buurt. Je kijkt op je horloge, nog vijf minuten en dan komt de bomvolle trein van Utrecht Centraal waar je jezelf weer moet inproppen om over halfuurtje op je riante zitbank neer te kunnen ploffen.
In de verte zie je de intercity Haarlem/Maastricht aankomen. Vanuit het niets loopt er een vrouw naar voren uit de rij wachtende mensen, springt van het perron op het spoor en gaat tussen de rails liggen. Met een brok in je keel en de rillingen door je lijf aanschouw je deze onbegrijpelijke gebeurtenis en ergens in je achterhoofd dringt het besef door wat hier gaande is: zelfmoord.
Met grote verbazing kijk je om je heen en je ziet dat iedereen stokstijf staat te kijken naar wat er gebeurd. Alleen een wat oudere man loopt naar voren en schreeuwt met een Utrechts accent: “Goat vandie reels af, wijfie!” Maar het is te laat. De trein komt snel dichterbij, de remmen gieren en de verschrikte machinist zie je met grote ogen achter het raampje het lot tegemoet rijden. Vlak voordat de vrouw overreden wordt door de trein, zie je dat ze haar ogen bedekt met haar handen. Is dit een laatste strohalm tot zelfbescherming?
De trein komt een aantal meter verder tot stilstand en terwijl je lichaam zegt van niet, draai je langzamerhand je hoofd naar de plek waar de vrouw op rails ging liggen. Welk verschrikkelijk schouwspel staat je te wachten? Tot je grote verbazing zie je de vrouw op haar gemak het perron opklimmen en ze verdwijnt in een van de straten van de wijk Lunetten. (bron: Wilbert, zomaarwat.com)
Haar ode aan Pippi Langkous, de creatie van vandaag overleden Astrid Lindgren? Pippi was de enige die dit in een film voor heeft gedaan 