Ach gut, daar gaan we weer hoor! Jammer dat ze geen Nederlands kunnen lezen, die debielen van de MPAA zouden hier nog wat van op kunnen steken.

En vandaag weer een paar Breinloze druppels op een gloeiende plaat.

Wat ik zo mis in de hele discussie rondom het “illegaal aanbieden van auteursrechtelijk beschermd materiaal” is de stem van de hard werkenden in de entertainment industrie zelf. Aangezien ik daar in werkzaam ben, en veel mensen ken die “crew” zijn bij radio, televisie en film, of die muzikant zijn, of die acteren (en dan heb ik het niet alleen over Nederlandse mensen), wil ik er graag wat over kwijt.

Acteurs, actrices en presenterende mensen krijgen m.i. (vaak) schandalig veel betaald zodra ze deel uitmaken van iets wat ‘commercieel succesvol’ is. Daar staat tegenover dat als dat niet het geval is, ze dan behoren tot de minima, wereldwijd, en dan doen ze veel van hun werk omdat ze het leuk vinden, vrijwillig. De technici, cameramensen, kabelsjouwers, special-effect bouwers en site-bouwers daarentegen vangen overal even weinig (en zelden percentages van de winst zodra iets succesvol is). Dit is dan ook de reden dat er zoveel screeners en pre-releases verdwijnen uit de kamertjes waar ze vertoond of beluisterd worden; Crew krijgt per definitie te laag betaald, en de grote bazen, de managers en de middle-men krijgen (te) veel.

Als je met de arbeiders in de industrie, dus ook de beroemde artiesten, praat over de ‘problemen’ die er zouden zijn dankzij internet (wat een leugen is, het is slechts een kapstok voor andere problemen), dan blijkt slechts 5% (maar 5 ja) van al die mensen het eens te zijn met de werkwijze en visies van Stichting Brein, de MPA(A), de RIAA. Deze angstaanjagende geldbeluste armen der wet zaaien slechts tweedracht, zijn een verlengde van de regulerende politiek, de tool van de platenbonzen en managers, het wapen van de schatrijken in de entertainment industrie, die zelf (en dat maakt het zo raar) het MINST last hebben van een zogenaamde teruggang in de verkoop.
We kopen volgens mij meer films en games dan ooit, maar er verschijnt zo belachelijk veel in die entertainment industrie, de spoeling is dermate dun geworden, men wil zo graag een grotere behoefte scheppen dan er is, dat men ons koste wat kost wil laten geloven dat we minder kopen OMDAT het internet bestaat. Zo werkt het dus niet, en daar trap ik dus echt niet in.

Wat ik ook mis in de discussie is de sterk groeiende tak van de open source en creativecommons releases, de min of meer vogelvrije en open entertainers. Torrents en edonkey portals zijn daarvoor alleen maar DE aangewezen tool om releases mee bekend te maken en aan de man te brengen. Ik geloof niet dat Stichting Brein daadwerkelijk ALLE content voldoende heeft gechecked op legaliteit, want dan zou men andere beweringen doen dan men nu doet. Zo’n “warez DVD Group” doet ook hele goede dingen namelijk. Sterker nog, dergelijke fanatici zijn de eigenlijke motor achter de hedendaagse entertainment industrie. We luisteren toch allang niet meer naar dat wat the big boys ons aan willen smeren? Trailers en reclame geloven we echt niet, maar als iets een populaire download is, dan weten we dat het de moeite waard moet zijn, of dat er vuur moet zijn omdat er zoveel rook is. Dáár haal je dus je resultaten vandaan, als entertainer; The power of the people. De stem van het volk. Internet-bekendheid!

Waar ik op zit te wachten is een grote (en vooral rijke) artiest, acteur, regisseur die de industrie een hak durft te zetten, die ons zonder tussenkomst van anderen op de man af wil benaderen, en direct eigen werk wil gaan aanbieden, zonder management, zonder middle-men, zonder marketing. Als je echt goed genoeg bent, dan wil men namelijk heus wel wat betalen, zelfs uit sympathie al.
Neem zo’n film als “0605”; Als je die gewoon gratis in topkwaliteit aan had geboden als divx avi van 800 MB (dus niet dat kutbeeld van die flut DRM-coded wma), via bittorrent portals, en als je dan later zou vragen of men een kleine vergoeding wilde sturen/geven aan de makers (en dan op een manier die werkt, waarbij men ook ergens fysiek cash kan dumpen in een automaat ofzo), dan zou men gewoon betalen. Massaal zelfs, gok ik.

Aan 1 kant onderschat men de bereidheid bij de mensen om te willen betalen, en aan de andere kant overschat men de bereidheid bij de mensen om daarvoor moeite te willen doen en meer te willen betalen dan nodig is. Zo werkt het bijvoorbeeld buitengewoon demotiverend als ik graag een DVD wil kopen, in een winkel, en men zegt:
“Nee, die hebben we niet meneer, we kunnen hem wel voor u bestellen, dan zou die er over 3 weken kunnen zijn.”
Dit laatste gaat namelijk op voor meer dan 40% van het totale aanbod. Als men wil dat ik iets koop, dan moet het er wel zijn, anders kijk ik echt wel of ik er via een sneller medium aan kan komen. En als ook op dat medium de keuze is: NU downloaden en vanavond in bezit, of bestellen en via de post over 10 dagen thuis, dan is die natuurlijk gauw gemaakt!