Heeft u dat ook, die mensen om u heen die u (meestal ongevraagd) allerlei claims opleggen? Sinds kort horen daar ook een paar van mijn buren bij. Geef ze een vinger en ze nemen een hand. Ik begrijp dat soort mensen echt niet. Bij mijn weten leg ik nooit claims op anderen. In ieder geval voeg ik er altijd aan toe waarom ik iets van iemand vraag of wens, en maak ik duidelijk dat het NIET erg is als iets niet kan, en waarom niet, en hoe lang men erover mag doen àls het kan, en hoe belangrijk of onbelangrijk het is dat het gedaan wordt. Daarbij weet ik bovendien meestal wel hoe lastig iets voor die persoon is als ik iets van iemand vraag, en vraag ik alleen iets als ik weet dat het voor de ander niets voorstelt, bijna geen tijd of moeite kost. Ik heb zo’n hekel aan mensen die doen alsof jij hen iets schuldig bent, zonder dat ze zelfs maar de moeite doen om uitleg te geven over de bron van de plotselinge claim(s), of de waarde ervan voor jou. Mensen die afspraken met je maken zonder dat jij er ooit mee in hebt gestemd, mensen die zorgen bij jou deponeren over een ongevraagde verantwoording die je plotseling zou dragen. Niet direct reageren betekent doorgaans NIET dat je instemt met een vreemd voorstel waarbij jij al het werk moet doen en er niets tegenover is gesteld. Is dat domheid? Gebrek aan opvoeding? Gebrek aan sociaal inlevingsvermogen? Voor je het weet mag JIJ bij mensen langsgaan, omdat ZIJ jou ‘nodig’ hebben voor iets waar jij NIETS aan zult hebben, anders dan dat het de voorbode is voor nog meer claims die men op jou kan gaan plaatsen. Je mag best mijn hulp vragen, maar daarbij moet je niet doen alsof ik iets verplicht ben of iets goed te maken heb.
Begin sowieso een hekel te krijgen aan een paar van mijn buren. Is hun verslaving niet timmeren, zagen, frezen, boren, met meubels slepen, hard bonken, non-stop kloppen, tikken of speakers te hard aan zetten met lelijk veel laag erin zodat zelfs de vloer bij mij trilt alleen omdat ze graag naar zo’n irritante brommende radiostem luisteren, dan is het wel dat ze buiten de wacht lijken te houden omdat ze zich te pletter vervelen, geen passies, interesses, bezigheden of hersens lijken te hebben, of wachten op hun dood. Jouw aankomst en vertrek zijn dan gebeurtenissen waar nog uren over nagepraat kan worden. Je mag van mij best wat uren op een dag niksdoen en in de buurt van mijn voordeur op een stoeltje zitten of over je balkon of raam hangen, maar niet 10 uur op èlke dag controleren wat die meneer allemaal wel niet doet, de gegevens vervolgens foutief doorspelen, zodat ik briefjes in mijn bus krijg die er zo uit zien. Een rechtgeaarde amerikaan zou daarop zeggen: WTF?!
