Onlangs heb ik een bijna 3 uur durend slopend ‘gesprek’ gehad bij de afdeling ‘handhaving’ van de Dienst Werk en Inkomen. Daarbij verwacht men een soort helderheid van geest die ik nergens anders ben tegengekomen. Men denkt dat mensen die (al dan niet even) geen betaald werk hebben over een feilloos werkend geheugen beschikken, dat ze te allen tijde helder, geconcentreerd en zonder emoties hun hele hebben en houden aan onvriendelijke onbekenden bloot kunnen en willen leggen. Maar wat mij het meest verbaasde is dat ik geen kopje thee of koffie kreeg aangeboden, laat staan water. Hoe wil je met mij nu een aangenaam verhoorgesprek voeren in een klein rothokje van 3 bij 3 meter, waar ieder slachtoffer bij voorbaat als verdacht wordt weggezet, zonder mij ook maar 1 koekje aan te bieden?

Je maakt mij niet wijs dat dat koekje er financieel niet af zou kunnen. Zelfs bij alle kantoren van de belastingdienst en op politie-bureaus vragen ze iedereen bij een ‘verhoor’ of ze iets willen drinken en hebben ze er nog koekjes bij ook, maar bij het “UWVWerkbedrijf” kan dat allemaal niet?
En dan raar opkijken dat mensen vreemde dingen zeggen en ‘verklaringen’ ondertekenen zonder zich bewust te zijn van de gevolgen. Durf te wedden dat het feit dat je daar nooit iets krijgt aangeboden de nederlandse belastingbetaler uiteindelijk heel wat meer geld kost (dankzij bezwaarprocedures, juridische kosten, algehele malaise, onvrede, boosheid, ziekte, emoties, vandalisme en vernielingen) dan die paar kopjes thee met een koekje die ze per dag kwijt zouden zijn. Wat een stom beleid.