Verrekt indrukwekkende, deprimerende, en ergens zelfs wel zorgwekkende film. Far beyond horror. Het concept is ijzersterk, van dat virus in die film. Een mooie whoops! van een clubje anarcho-wetenschappers (of zo). 28 Weeks Later blijft je bij, vooral vanwege de beklemmende bloedmooie muziek die erin zit. En dus dacht ik:
Die soundtrack wil ik kopen!
Blijkt John Murphy’s muziek voor de film alleen te koop via iTunes. Dat is alsof ze zeggen:
“U mag dit pak drop alleen kopen als u er ayurvedisch tafelzout van het merk Himalaya bij koopt.”
Bekijk het maar, ik ga me niet verlagen tot iTunes-installatie alleen maar omdat ik een soundtrack CD wil kunnen kopen. En ik had er nog wel goed voor willen betalen. AllofMP3 heeft ‘m nog niet, dus fuck it: Bittorrent to the rescue! Want bij isohunt is de muziek in ieder geval in MP3 kwaliteit te vinden als je op “murphy weeks later” (aldus) zoekt – zo seinde men mij in via het IMDb forum. Anders ook nog wel bij demonoid te halen, trouwens.

Hier bovenin tijdelijk een paar voorbeeldjes van die wonderschone mineur wanhoopsmuziek uit die beklemmende doomsday film. Hoed af voor Murphy, want die gast kan componeren. Wat mij betreft krijgt hij dit jaar de Oscar voor de Category: Best Score! Sowieso verdienen de geluidsmensen een prijs voor wat ze bij deze film gedaan hebben.

Ironic, isn’t it, that the civilization of Dante, Caravaggio, Keats and Einstein will end with some fried, feebleminded kid breaking into a Level 4 maximum-security biological weapons facility, mumbling “Yo – what the fuck…?” (Mark Leyner)