Ja, dat vond ik wel mooi staan, zo, met al die werkwoorden. En het klopt ook nog. Misschien is “Grenzen moeten verkend mogen worden.” beter.
Het is in ieder geval mijn antwoord op de kersttoespraak van koningin Beatrix. Ik vond haar namelijk wat kort door de bocht gaan. Het deel waar ik het niet helemaal mee eens ben:

Naast de algemeen geldende grens die in de wet is vastgelegd, zijn er ook normen van moraal en beschaving. Ze zijn het fundament van een samenleving die uitgaat van eerbied voor de medemens. Een recht om te beledigen bestaat dan ook niet. Evenmin geeft godsdienstvrijheid een vrijbrief om te kwetsen of op te roepen tot haat.
Respect begint met zelfrespect, een geloof in eigenwaarde. Dat wordt vertaald in de omgang met anderen, in gedrag en dialoog. Daarbij moeten wij ons bewust blijven van gevoeligheden die het diepste in mensen kunnen raken. Elkaar daarin ontzien is niet laf maar een teken van beschaving. Vrijheid blijheid geldt niet onbegrensd. Wie anderen beschimpt verliest zelf geloofwaardigheid; het onbeheerste woord schiet zijn doel voorbij. Om te kunnen omgaan met de vrijheid van het woord is respect onontbeerlijk. De grondslag ligt in de oude wijsheid: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet!”

Natuurlijk bestaat er wel een recht tot beledigen. Juist als mensen het schijnbaar niet erg vinden als zij ook terug beledigd worden. Wie kaatst kan de bal verwachten, en de belediging wordt meestal met die wetenschap volbracht. Er zijn ontelbare krantjes, rubrieken, forums en chatrooms gebaseerd op de kunst van het beledigen. Zo beledigen mensen elkaar over en weer met groot genoegen en mensen genieten er daar juist van als de belediging raak is, als die ware emotie oproept. Schelden kan derhalve reuze leuk zijn. Uitgescholden worden, je beledigd zien of horen worden, en er dan niet fysiek op reageren, geen vuur of wapens gebruiken als antwoord, dàt kenmerkt een beschaafd en ontwikkeld mens.
Dat mensen hun geloofwaardigheid verliezen als zij anderen beschimpen, zoals u dat noemt, lijkt me ook slechts uw mening. Dat hangt nog altijd van het soort beschimping af, van de kwaliteit van de belediging, en het waarheidsgehalte van waar de belediging uit bestaat. Bovendien is het misschien wel de wens van deze personen om geloofwaardigheid te verliezen, zodat ze tenminste kunnen zeggen of schrijven wat ze over een ander denken wanneer ze dat willen. Zo hoeft er geen groter geweld gebruikt te worden dan geschreven of gesproken woorden. Beschaafde mensen beledigen immers niet op een wijze die de ander fysiek of tastbaar zou moeten raken.
Bij het anders denken of anders zijn dan een ander hoort de acceptatie van het moeten kunnen tolereren van beledigingen. Immers: het anders zijn of anders denken alleen al kan voor de ander behoorlijk beledigend over komen.