Er is veel hoop aan de horizon wat bestandsuitwisseling betreft. Lang leve bitch of freedom Sjoera Nas 
Er ontstaat overigens wel een leuk probleem voor Brein/Buma/SENA bij het podcast-gebeuren. Er is een steeds grotere, sterk groeiende stroming binnen de film en muziek-wereld die instanties als Buma/Brein bewust omzeilt, waarbinnen alleen maar rechtenvrij materiaal verspreid wordt, zoals bij http://www.garageband.com/ enzo (er zijn tig voorbeelden te vinden).
Leuk daarbij is dat Brein natuurlijk nooit over de mankracht en kennis zal beschikken om al die podcasts (het worden er dagelijks meer; http://audio.weblogs.com http://podstart.nl http://openpodcast.org ) te gaan afstropen op die ene muziek-track die NIET rechtenvrij is. A dead-end street, als je het mij vraagt. Een verloren strijd.
Dus als je slim bent, dan gooi je heel veel rechtenvrije films en muziek in je shared mapjes, als kazaa-gebruikende gemeenschap, en dan vraag je bij een gerechtelijk bevel om de bewijslast betreffende de content die je aan zou bieden. 10 tegen 1 dat ze niet weten wat er rechtenvrij was, en wat niet. Waar nog bij komt, je mag een verzameling rechtenrvije mp3-files gerust een misleidende naam geven, bijv. illegal_bootleg_rip_latest_CD_by_GwenStefani.zip. Niets strafbaars aan. Lachen!
Wat je niet hoort, dat is dat de entertainment industrie (MPAA/RIAA/Brein) over 2004 meer inkomsten genoot dan ooit, ongeacht de veel gehoorde fabeltjes van teruglopende verkoop van CD’s en DVD’s, en van afnemend bioscoopbezoek is al helemaal geen sprake. Het is een slim statistieken-verhaaltje, waarbij de toename van het aanbod wordt vertaald naar een daling die verhoudingsgewijs op zou treden. Duh; Verdun de spoeling, en er zal per drager minder verkocht worden. In werkelijkheid zijn de ‘verliezen’ dankzij torrents en ptp marginaal te noemen. Bovendien zorgen die kanalen voor bekendheid en goede mond op mond reclame, een beetje het shareware effect, try before you buy, know before you go.
Wat mij zo blijft verbazen, dat is de inkomstenschaal van de gemiddelde box-office hit acteur of actrice. Is dat werkelijk nodig, dat ze miljoenen vangen per film? Is een leven als “filmster” nu echt zo bijzonder en zwaar dat het dergelijke beloning vereist? Als het zo ‘slecht’ zou gaan met de verkoop zie ik daar toch een geweldige discrepantie! Is het niet slimmer dat geld wat gelijkmatiger te verdelen onder alle mensen die aan het maken van zo’n film mee hebben gewerkt?