Volgens mij ben ik er een beetje achter waarom mensen zo graag post-apocalyptische films bekijken (Children of Men, The Day After Tomorrow, Mad Max, Comet, Serenity etc.), waarom ze heftig onweer en rampspoed ergens diep van binnen juist leuk vinden. Zo lang ze zelf niet bij de slachtoffers horen, zou je denken, maar zelfs dan vinden veel mensen risico lopen nog leuker dan hun huidige levens als slaven van de belastingstructuur, met werk wat ze eigenlijk niet leuk vinden om te doen. Instinctief willen ze de hele dag buiten zijn, reizend dingen doen die iets te betekenen hebben, dingen doen die levens redden, die direct ons voortbestaan beïnvloeden. Die verwende luie gemakkelijke luxe leventjes zijn natuurlijk hardstikke leuk, maar ze zeggen zo weinig, ze betekenen niks, ze zijn vervangbaar, gebakken lucht. Neem nou zo'n Paris Hilton. Wat doet die nou waar wij als organisme iets mee kunnen, waar de mensheid wat aan heeft? De hele reden dat ze dingen doet die niet mogen is dat ze het beu is om niets voor te stellen. Ze wil eigenlijk de hele dag op een roestige motor met een groepje overlevenden door de overblijfselen van een beschaving scheuren, doen wat nodig is om…