Vannacht om een uur of 5 fietste ik door de besneeuwde straten naar huis toe. Ik kwam daarbij door het Vondelpark, waar het trouwens makkelijker fietsen was dan elders in de stad. (Iets wat ik niet had verwacht.) Ongeveer ter hoogte van waar in de zomer altijd skaters hun kunstjes laten zien, vlakbij de ijsco-man dan ook meestal, móest ik gewoon even stoppen om het uitzicht vanaf daar richting Vertigo en het filmmuseum te bewonderen. Echt wonderlijk mooi. Lampjes in de boom bij Vertigo, de lantaarns, de contrasten in de bomen, en dan dat wit overal als een donzig dekkend laagje suiker. Spijt dat ik geen fototoestel bij me had. Maar wat ik me vooral afvroeg; Wat is het toch dat de oogstreling van sneeuw en de daarmee…