De wereld moet echt eens af van de consensus dat email en/of schrijven LAF zijn. Voor mij is het overduidelijk dat schrijven juist NIET laf is, omdat hetgeen je schrijft iets is waarop men terug kan komen. Men kan bewijzen: “DAT heb jij toen en toen opgeschreven.”
Terwijl, als iemand even opbelt, of even vlug iets tegen je zegt, dan staat zelden vast dat je dat gedaan hebt, wat je gezegd hebt, of het wel echt uit jouw mond kwam, etc. Men heeft geen geluidsopname klaarliggen waarop jij te horen bent, men heeft wèl altijd stapels papier uitgeprint die jouw woorden moeten bevatten. Ergo: Schrijven is ALLESBEHALVE laf
Iemand opbellen, het uitmaken per telefoon, iemand afwijzen via derden, dingen beweren op een vergadering, dingen wegroddelen via via, mondeling dingen beloven en die nooit waarmaken, DAT zijn de laffe acties. De meest laffe actie is het niet reageren op email, het je beroepen op schriftelijke luiheid als je best kunt schrijven. Bij email is notabene normaliter het afzender IP-adres te achterhalen, en weegt het bewijs dus zwaarder. En kijk, het is iets anders als je schrijft en duidelijk is dat je (ook schriftelijk) maar een mens bent. Mensen schrijven ook dingen op die niet waar zijn, mensen doen soms zomaar wat met dat toetsenbord, een mens kan zelfs per abuis op [Send] klikken, maar dat alles maakt de activiteit “iemand iets emailen” niet laf, integendeel; Je moet plotseling, omdat het geschreven staat, zelfs DAT (menselijke fouten) zien te verantwoorden. Een leugen of verzinsel moet derhalve meestal veel beter zijn wanneer die geschreven staat, dan wanneer die zo hup ergens verteld wordt. Wedden?
Iedereen die het niet met mij eens is, durft niet te staan voor hetgeen hij/zij zegt, heeft dingen (meestal leugens) te verbergen, of licht de boel op.

Natuurlijk, omdat niemand het eens durft te zeggen en ik het wel een keer doe, heb ik het allemaal weer gedaan. Leuk geprobeerd hoor, maar mooi niet dus hè? Misschien moet ik me maar eens officieel overspannen laten verklaren, ja nee, het wordt me allemaal wat teveel, dat boven het maaiveld uitsteken, ziet u? Ik heb ook een leven, maar het lijkt er hoe langer hoe meer op dat men denkt dat mijn leven niet telt. Dus, helaas pindakaas; ik heb vandaag mijn besluit genomen. Basta, ik kap ermee, no more mister nice guy. (Zo kweek je die dus, de no more mister nice guys..) De lezers die mij denken te kennen mogen hun conclusies trekken; Life begins today.
ja lachen hè, die laatste smiley, om helemaal confuus van te worden…

(rewrite van 2 artikeltjes uit juni 2002)