Wat zijn er toch veel nare stomme mensen op deze planeet. Zodra ze aan het korte eind trekken in een discussie, beginnen ze op de man te spelen. Als mensen dat met mij doen is dat zelfs extra laf, omdat er nogal wat publiek materiaal te vinden is waar mijn naam bij staat. Een beetje husselen met de context, en klaar is je in elkaar geflansde flauwekul (over mij). Ik doe dat ook wel, op de persoon spelen, maar alleen als de ander ermee begonnen is, als antwoord, reagerend. Bovendien heb ik, net als Maddox, in zulke gevallen altijd gelijk
En wat werken er toch veel stomme nare mensen bij afdelingen personeelszaken en recrutering. Goed, er zijn uitzonderingen, maar het gros is vervelend volk. Vooral boeiend zijn de flut-argumenten waar ze mee komen als ze iets zoeken om je op af te wijzen (of te ontslaan). Luchtgebak als “Je komt niet zo pro-actief over.”
Hier is een idee:
Zet dat in je vacature, dat proactief zijn (whatever the hell that is!) een harde eis is voor het werk in questie. Die term is jonger dan 10 jaar, volgens mij. Heb althans vroeger nooit iemand “proactief” horen zijn. Ik hoop ook nooit een proactief mens te worden, eerlijk gezegd. Laat staan dat dit ueberhaupt een meetbare menselijke eigenschap zal zijn. Als “de proactieve mens” al zou bestaan, hoe proactief zou iemand zijn die voor jan met de korte achternaam gigantische populaire websites maakt en onderhoudt, zonder dat dat hoeft? Lijkt me in ieder geval niet propassief, hè, flapdrol van de afdeling HRM!
Of de nieuwste afwijsverbloeming: “Tot onze spijt moeten wij je mededelen dat er onvoldoende aanknopingspunten zijn om je voor een gesprek uit te nodigen.”
Een paar ideetjes voor u:
– Leer onbekenden eerst maar eens met u aan te spreken. Had ik ergens geschreven dat u mij mocht tutoyeren? Bent u meer waard dan uw potentiele werknemer, soms, en meent u daarom bij voorbaat eenzijdig een hyrarchie in de schriftelijke correspondentie vast te kunnen leggen door hen met “je” aan te spreken?
– Leer hoe en waar u aanknopingspunten kunt vinden. Ik heb namelijk het vermoeden dat uw gebrekkige vermogen tot het vinden van aanknopingspunten hier parten speelt.
– Vergroot de kans op aanknopingspunten:
Voor mij is blijkbaar het grootste probleem dat ik veel verschillende bezigheden erg leuk vind om te doen (en zowaar ook best goed kan doen). Ik kan mij derhalve moeilijk beperken tot het alleen maar bezig zijn met één klein segment. Dat heb ik zelfs wel geleerd op vorige werkplekken. Daarom zoek ik gericht naar deeltijd-werk. Dan hou ik het vol om me te focussen op een subgebied van mijn brede interesses, en er een soort dubbelleven op na te houden. Biedt bijv. mogelijkheden aan voor: 20, 24, 28, 30 of 32 uur/week, en ineens verschijnen daar een heleboel extra aanknopingspunten!