Dit stuk had ik eerst “Death to America” genoemd. Mensen durven zich zelfs NU nog (23 juni 2025) af te vragen waarom mensen in Iran dat zeggen. Vergeten we even dat America in 1988 een passagiersvlucht met 290 iraniers erin heeft neergeschoten, deed alsof dat een ‘foutje’ was en daar nooit formeel excuses voor heeft aangeboden. Hoezo klootzakken? Zou je andersom ‘es mee moeten proberen aan te komen: Iran schiet een vlucht tussen New York en Los Angeles neer, alle 290 inzittenden dood, “Oh echt? Ja, foutje. Doei.” En maar zeuren dat Iran de bakermat van terreur zou zijn.

Vooropgesteld moet worden dat ik zelf niet in goden geloof, en atheist ben. Toch stoor ik me mateloos aan de schandalige propaganda tegen Iran, islam en moslims, waarmee we weer tot zinloze gevechten en sociale onrust moeten worden opgehitst. Zodat we in plaats van €500 p/p per jaar, volgend jaar €1000 per persoon per jaar van ons zuurverdiende geld bereid zijn af te staan voor ‘defensie’, voor ‘Project Ukraine’ of ‘Operation Rising Lion’.

In veel publieke en mediacircuits, met name in ons zogenaamd vrije Westen, bestaat nog steeds het hardnekkige beeld dat de islam een inherent gewelddadige religie zou zijn, en dat moslims zich massaal zouden identificeren met extremistische groeperingen zoals ISIS of Al-Qaeda. Deze representatie is niet alleen feitelijk onjuist, maar ook gevaarlijk simplificerend. De overgrote meerderheid van moslims wereldwijd (98%, volgens de experts) verwerpt geweld tegen burgers en identificeren zich noch religieus, noch politiek met de takfiri-ideologie die extremistische groeperingen uitdragen.
Een van de duidelijkste weerleggingen van dit beeld ligt in het optreden van (notabene, of all!) Iran. Als overwegend sjiitisch land vormt Iran niet alleen een ideologische tegenpool van groeperingen als ISIS en Al-Qaeda — die geworteld zijn in extremistische soennitische stromingen — maar voert het ook een consequente politieke, militaire en veiligheidsstrategie *tegen* extremistische moslims.
Iran heeft in Syrië, Irak en Libanon actief bijgedragen aan de bestrijding van jihadistische groeperingen. Dit gebeurde door directe militaire betrokkenheid, ondersteuning van lokale milities, en inlichtingenwerk, meestal zonder samenwerking met westerse mogendheden. De Quds-brigade van de Revolutionaire Garde, bondgenoten zoals Hezbollah en de Iraakse PMF, hebben aan het front gestreden tegen ISIS. Deze inzet wordt deels gemotiveerd door het streven naar regionale stabiliteit en geopolitieke invloed, maar ook door een principiële afwijzing van sektarisch geweld en religieuze zuiveringsideologieën.
Het is ironisch dat juist Iran — dat in veel media nu eveneens als ‘gevaar’ wordt geportretteerd — één van de meest actieve tegenstanders is geweest van het soort extremisme waarmee moslims doorgaans onterecht worden geassocieerd. In werkelijkheid vormen landen als Iran, net als miljoenen andere moslims wereldwijd, het frontlinieverzet tegen jihadistisch geweld.
Deze realiteit ondermijnt de generaliserende opvatting dat ‘de islam’ of ‘moslims’ collectief verantwoordelijk zouden zijn voor terroristisch geweld. Niet alleen zijn de daders van dergelijk geweld een extreem kleine minderheid, zij hebben ook talloze moslimlevens op hun geweten — en meestal worden zij fel bestreden door juist moslimlanden zelf. Het verhaal dat “moslims zichzelf willen opblazen” is niet alleen onwaar, maar keert de werkelijkheid om: in landen als Irak, Syrië en Afghanistan zijn moslims zelf het meest slachtoffer èn de belangrijkste bestrijders van religieus gemotiveerd terrorisme.

Afsluitend, over het schadelijke misverstand dat moslims “doodsverlangend” zouden zijn, of, zoals ik op twitter/x las “Moslims zijn dol op martelaarschap.” De opvatting dat moslims een doodswens hebben of “gelukkig sterven” is een hardnekkig en schadelijk stereotype. Deze gedachte is niet alleen feitelijk onjuist, maar ook diep beledigend voor de overgrote meerderheid van moslims wereldwijd;

1. Islam benadrukt het belang van het leven.
Volgens de Koran is het beschermen van één mensenleven alsof men de hele mensheid heeft gered (Koran 5:32). Zelfdestructie en zelfmoord zijn streng verboden (Koran 4:29). De islam roept juist op tot zorg voor het eigen leven en welzijn.

2. Jihad is geen doodsverlangen.
Jihad betekent in essentie een innerlijke en maatschappelijke inspanning voor rechtvaardigheid. Het wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd als een oproep tot gewelddadige strijd. Gewapende verdediging is slechts in uitzonderlijke gevallen toegestaan, onder strikte ethische voorwaarden — en nooit met het doel te sterven.

3. Extremisme is géén islam.
Groepen zoals ISIS of Al-Qaeda vertegenwoordigen geen enkele legitieme islamitische stroming. Hun daden — waaronder zelfmoordaanslagen — worden wereldwijd door moslims verworpen. Zij misbruiken religieuze taal voor politieke doeleinden.

4. Media en politiek versterken het stereotype.
Westers sensatiegerichte berichtgeving en islamofobe retoriek hebben dit beeld versterkt. De overgrote meerderheid van moslims leeft echter in vrede, bouwt aan hun gemeenschap, voedt hun kinderen op en draagt bij aan de samenleving — zoals iedereen.

5. Islamitische samenlevingen kenden diversiteit en harmonie.
Gedurende eeuwen hebben moslims, christenen, joden en anderen in volledige harmonie samengeleefd in plaatsen als Palestina, Andalusië, en Bagdad. Het idee dat de islam per definitie onverdraagzaam is, is historisch en feitelijk onjuist.

Lijnrecht hiertegenover staat de belachelijk arrogante kolonialistische grootheidswaan van de AUKUS NAVO landen, die niet eens hun best doen hun plan de wereld te willen veroveren/beheersen geheim te houden:
Brookings Institution – Which Path to Persia? Options for a New American Strategy toward Iran (2009) -> https://www.brookings.edu/wp-content/uploads/2016/06/06_iran_strategy.pdf
RAND Corporation – Dangerous But Not Omnipotent, Exploring the Reach and Limitations of Iranian Power in the Middle East (2009) -> https://www.rand.org/pubs/monographs/MG781.html
NYT – A U.S. Attack on Iran Would Show the Limits of China’s Power (Jun 20, 2025) -> https://www.nytimes.com/2025/06/20/world/asia/us-iran-israel-china.html
NYT – U.S. Strategy Plan calls for Insuring No Rivals Develop (1992) -> https://www.nytimes.com/1992/03/08/world/us-strategy-plan-calls-for-insuring-no-rivals-develop.html

Olifant in de kamer blijft natuurlijk het feit dat de VS en NAVO (vaak oceanen) ver verwijderd van huis militair opzichtige aanwezigheid betrachten in Yemen, Iraq, Afghanistan, Libanon, Palestina, Taiwan, Pakistan, Oekraïne. Wat hebben ze daar te zoeken? Niet jullie land, niet jullie grondstoffen, dus opzouten met je pro israel bullshit.