Net als dat er een zwangerschapsverlof bestaat, zou er eigenlijk ook een soort liefdesverlof moeten bestaan. Zodra het er op lijkt dat twee individuen voor elkaar gemaakt zouden kunnen zijn, moeten ze vrij krijgen en een periode niet hoeven voldoen aan alle normale plichten, zodat ze hun verliefdheid kunnen uitdiepen tot maximale geluksdiepte en kans van slagen. Dan mogen ze even egoïstisch leven, hoeven ze met niets en niemand rekening te houden, want ze worden verliefd. Laat die twee nu maar even, ze zijn verliefd. Geef die twee even de kans om tot elkaar te komen. Geef de ontluikende liefde de kans om gevonden te worden. Wij zouden in die omstandigheid de wereld de wereld moeten mogen laten, en alle claims van derden een maand op moeten mogen schuiven. Een "krijg toch allemaal de kolere, love first" periode in moeten kunnen lassen. Zoiets bestaat (uiteraard) al eeuwen bij echte Indianen-stammen, maar wij hebben het afgeleerd. Wij moeten verliefd zijn of worden terwijl we gewoon door moeten ploeteren, vergeten gedwongen dat we eigenlijk aan niets anders kunnen denken dan aan het zien van de ander, verpesten en verdringen de kans op een succesvol verloop van het ontstaan van de perfecte volledige…