"BREIN begint vandaag met gerechtelijke procedures tegen 32 uploaders. Naar verwachting zullen er meer zaken volgen. Namens de rechthebbenden eist BREIN dat de aanbieders stoppen met uploaden. Daarnaast wordt een schadevergoeding gevorderd." Nou, wat zal de internetter die paar uploaders missen zeg. Naald uit een hooiberg halen, en zorgen dat 't puntje niet meer prikt. Wat zou dat de belastingbetaler (of de entertainment industrie) allemaal wel niet kosten! De MPAA, RIAA, Buma en Sena zijn alweer de kansloze breinlozen. Er wordt namelijk precies het tegenovergestelde bereikt; 1. We gaan eindelijk ècht allemaal aan de PeerGuardian (of aanverwante opties om Brein-peeping te vermijden) 2. Er wordt een kloof geschapen tussen consument en artiest, die er nooit was, nooit had hoeven zijn, en de artiest al helemaal niet graag zag ontstaan. Laat ons fijn een maand geen muziek, films of software kopen, geen bioscoop bezoeken, en geen auteursrechtelijk beschermd materiaal meer uitzenden of vertonen, kijken hoe blij ze dan worden. Nu ze hier mee begonnen zijn, kunnen ze tegenacties verwachten. Of, zoals Herman Finkers dat zo mooi zei: "We gaan vanavond op bezoek bij de deurwaarder. Het hoeft niet altijd van één kant af te komen!"

Herinner je je nog dat de 1 en 5 cent muntstukken, en het biljet van 100, geldige betaalmiddellen waren in de supermarkt? Dat je rente kreeg op alles wat je aan de bank leende? Dat je geen dure pas nodig had om ergens te kunnen afrekenen? Dat je geen paspoort nodig had om op straat te mogen lopen? Dat ons leger en de marine ons land en onze burgers 'beschermden', en er geen wapens van ze werden gestolen? En ben jij, net als ik, als kind opgegroeid in de 70-er, 60-er of 50-er jaren, dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar, dat je zo lang hebt kunnen overleven! Want als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags. Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol lood en cadmium. De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon openkrijgen, net als overigens de fles met bleekmiddel. Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. We dronken water met de mond aan de kraan, in plaats van uit een fles. Op de fiets hadden we nooit een helm op. We bouwden zeepkisten en kwamen er pas op de eerste rit, bergafwaarts, achter, dat we geen rem hadden. Na een paar…