Op de site van Harold Makaske lees ik:
“De teksten op dit weblog zijn geschreven vanuit de filosofie men kan ons leven opvatten als een nodeloos storende episode in de zalige rust van het niets (Arthur Schopenhauer).”
Dat lijkt hij echter te liegen, want een stukje verder op zijn site lezen we één grote verzameling van oordelen gebaseerd op criteria die ernstig afwijken van de filosofie die hij aanhaalt. Als hetgeen wij hier doen een nodeloos storende episode in de zalige rust van het niets is, waarom zouden dan plots alle mensen die het leuk vinden om iets radio-achtigs te brengen op internet zich moeten beperken tot Harold’s 3 marketing-opties, te weten: Onderscheidende muziekprogramma’s. Korte programma’s rondom een thema. of: Humor ? We zien het al voor ons, podcasts rondom een thema, alsof die er niet al waren, btw. Zodat de luisteraar al vantevoren weet dat ‘ie niet hoeft te luisteren, omdat het de zoveelste voorspelbare radioshow zal zijn, met de zoveelste “DJ” die denkt dat de luisteraar het erg zal vinden als hij “eeh” zegt of een keertje moet hoesten of een boer laat.

Vertelt Makaske eerst vrolijk hoe klein zijn eigen uithoudingsvermogen was bij het realiseren van een radiopiraatje, vervolgens neemt meneer gemakshalve aan dat het volk op internet zich zou gaan inhouden als gevolg van Buma wetgeving over muziek. Is dat logisch? Ik zou zo zeggen: Hoe meer podcasts, hoe lastiger het zal zijn die allemaal te gaan controleren (if at all possible), dus allemaal vooral doen. Zo veel mogelijk “bagger” online plaatsen. Al was het maar om de buma-controleur te dwingen ernaar te luisteren.

Schijnbaar zonder enig besef van de historie van radio/netcasts op internet, denkt Harold wel meteen de toekomst ervan te kunnen voorspellen:
“De nerds en freaks zullen plaats maken voor communicatiespecialisten die de luisteraar centraal stellen.”
Ik ken juist alleen maar nerds en freaks die nooit wensen plaats te maken voor anderen, en al sinds jaar en dag mp3-tjes het net op knallen, waarin ze helemaal op eigen wijze, in hun eigen tempo, de luisteraar een stuk centraler stellen dan de gemiddelde adverteerder of ego-trippende (van onze belastingcenten levende) DJ op welk willekeurig radiostation op aarde dan ook. Maar nee, meneer heeft het grote geheim van succes ontdekt: De luisteraar centraal stellen en “de nerds en freaks” afschaffen. Laat ik nu denken dat de luisteraar dat zelf wel bepaalt, hoe centraal die wil worden gesteld, door wie, wanneer, en hoe vaak. Misschien is freaky nerd-zijn, en een langzame show maken, wel juist het thema van die uitzendingen waar meneer Makaske zich zo graag aan heeft willen storen. Ook zo vreemd; Hij heeft ernaar geluisterd, om zich er maar vooral aan te kunnen ergeren. Ga zo door! Dat is precies waarom Howard Stern zoveel luisteraars heeft.

Ik word zo moe van dat gestramineer van al die radio-achtige dingen. Is het eindelijk zo dat we hier een medium hebben waar we mogen doen wat we willen, en hoe we dat willen, komt de stramien-politie de boel weer zo nodig conformeren met dat “ja nee, het moet wel ergens over gaan” gedoe. Alsof ze zelf weten waar hun leven op aarde over gaat, weetjewel. Zie ook de filosofie van Schopenhauer waar Harold zich niet aan lijkt te storen, maar wel zijn hele weblog op zou hebben gebaseerd (NOT!).
Als ons leven moet worden opgevat als een nodeloos storende episode in de zalige rust van het niets, waarom zou een podcast dan ‘ergens’ over moeten gaan, of moeten voldoen aan voorwaarden of criteria van de VPRO of ene Harold? Sowieso, waarom zou de hele wereld niet veel liever naar “amateurs” willen luisteren? Of naar “bagger”? Is Harold eigenlijk God?

Het lijkt mij best leuk om op een avond de TV aan te doen en dan op een paar zenders een zwart scherm te zien, waarop in witte letters staat
“vandaag hebben we geen zin, sorry, misschien morgen weer iets op deze zender“