Zoals velen van mij weten onderga ik mijn tijd thuis voor een flink deel met een hoofdtelefoon op. Vooral 's avonds laat en 's nachts biedt zo'n ding uitkomst, omdat je dan gewoon het geluid lekker hard kunt horen zonder iemand tot last te zijn. Ik heb er ook een heel bijzonder lang snoer aan zitten, ideaal voor multitasking; Poepen met mijn HD 600 op, koken met mijn HD 600 op, was uitzoeken met mijn HD 600 op, het kan allemaal. Nu heb ik een leuke versterker, waar die hoofdtelefoon in geplugd zit, en op die versterker zitten hele soepele knopjes waarmee luidsprekers aan en uit gezet kunnen worden. Ook staat die versterker links naast mijn bureau (met daarop het keyboard waar ik nu op typ), en ligt er tegenwoordig veel gestapeld papier op dat bureau. De nimmer aflatende stroom aan troep die ons via de brievenbus bereikt moet ik toch ergens kwijt voordat ik die uitzoek. Goed, gisteren zit ik om 4 uur 's nachts lekker te genieten van wakkere muziek op mijn hoofdtelefoon, zet het nog effe wat harder bij een leuke plaat enzo, soms wil ik het laag even voelen trillen weetjewel. Ineens denk ik: "Verrek, apart…