Het zit mij niet in de koude kleren

11 september heeft volgens mij de wereld vooral verbitterd omdat het concept zelfmoord-commando ineens echt blijkt te bestaan. Voorheen wisten we wel dat deze mensen bestonden, maar vooral uit speelfilms en verweggistan. Plotseling doen ze het ook echt, en dicht bij huis. 911 brengt die weggestopte lastige levensvragen onbewust voor ons naar de oppervlakte; Waarom bestaan wij? Waarom is er iets en niet niets? Heeft het zin om te blijven doen alsof het leven zin heeft? Waarom willen wij de dingen behouden zoals ze zijn, terwijl ze ten dode zijn opgeschreven? Wat hebben we eraan, als het toch allemaal voor niks is? Als we toch doodgaan, wat heeft het voor nut om ons druk te maken over dingen, om zorgvuldigheid te betrachten, om perfectie na te streven? Al sinds ik een beetje kon zien hoe het met de mens en het heelal in elkaar stak, heb ik een serieus diepgeworteld probleem met de vergankelijkheid van de mens, en de aarde. (ja wie niet?) Met de dood en eindigheid. Daar kun je niet voor behandeld worden, want het is geen ziektebeeld, het is empirisch realisme. Maar het is lastig, want het demotiveert en deprimeert.
Zo heb ik soms momenten dat ik me dapper voorneem om webpages helemaal om te katten en over te schakelen op de toekomst der webpage-talen. Lullige gevoelens bekruipen je dan al vrij snel, omdat je merkt dat er nogsteeds heel veel niet klopt in de wereld der hypertext, dat vrijwel alle nieuwe talen bestaan uit work-arounds en browser-aanpassings-ellende. Om te beginnen is er de zieke opbouw van een URL. Die begint meestal met “http://www”, technisch gezien kan de “www” er al jaren uit, maar goed, wat de boer niet kent dat vreet ‘ie niet, dus zoiets duurt lang. Dan hebben we de afkorting h.t.t.p., die toch echt staat voor hyper text transfer protocol. Nog een jaar of 5 en de “hyper text” zou uitgestorven moeten zijn. Toch denk ik niet dat de opbouw van de URL dan veel anders zal zijn. Kortom; Straks hebben websites adressen die doen vermoeden dat het om hypertext gaat, terwijl de websites zelf (dus wat er op die adressen te halen valt) voor 0,0% uit hypertext bestaan. Lekker handig weer van die gasten…
Spijt me wel, maar zolang er geen standaard is die in alle browsers hetzelfde werkt, blijf ik me houden aan fijne good old basic HTML met tables. En CSS en XML komen er alleen in als leuke toevoeging; Echt waardevol is die rommel nog lang niet, websites die daarop stoelen hebben een levensduur vergelijkbaar met die van een mandarijn. Ik word echt heel erg moe van deze bende die er duidelijk op uit is steeds meer features toe te (kunnen) voegen. Doe mij maar

alles hiertussen

en alle andere zooi kunnen ze voorlopig weer afschaffen. Bah!

Leave a Reply