Vroeger was de muziek beter.

Veel mensen reageren daarop door te stellen dat dit schijn is, omdat je alleen nog maar de goede muziek van vroeger hoort. Ik plaats daar grote twijfels bij. Muziek was inderdaad beter, en dat is ook heel logisch te verklaren;

  • De spoeling is erg dun (geworden, en gemaakt). Er wordt vandaag de dag het tienvoudige uitgebracht, ten opzichte van bijv. in 1983.
  • Pop-muziek (bijvoorbeeld) moet het voor een groot deel hebben van de melodie, het thema, en de tekst. Dat zijn geen onuitputtelijke bronnen; Alle melodietjes en hoofdthema’s zijn nu (bewezen) reeds eerder gemaakt, je kunt in feite geen nieuwe song meer schrijven. Op is op. Wat overblijft is een nieuwe sound, een nieuwe verpakking voor hetzelfde materiaal. Originaliteit is moeilijker geworden.
  • Voor de opnames en productie van 1 single werd regelmatig 1 hele week uitgetrokken, nu doet men dat in 1 dag. Om nog maar te zwijgen over de productie van hele albums, of soundtracks.
  • Als de arbeidsintensiviteit groter is, dan is het eindproduct over het algemeen beter gecontroleerd op kwaliteit. Met de komst van processing power en computer-speed hebben helaas ook gemakzucht, luiheid en afraffelen hun intrede gedaan.
    Neem computer-games; Je kunt ze nog zo mooi maken, visueel, en geluidstechnisch, maar als de basis, het idee van het spel, niks voorstelt, dan is het een waardeloos game. Short-term high impact rubbish. Ik noem dit ook wel het Alien-Versus-Predator-effect. Ziet er leuk uit, maar afgezet tegen iets als Alien of de eerste Predator film, haalt Alien Versus Predator nog niet een kwart van de eeuwigheidswaarde.
  • Talentloze a-muzikale muziekmakers stampen zonder problemen rommel in elkaar die lijkt iets voor te stellen, maar die dat in werkelijkheid natuurlijk niet doet.
  • De muziek werd vroeger zelden tot nooit gemaakt met als doel er tijdelijke instant gratificatie mee te bereiken bij de luisteraar. Nu lijkt dat vaak de enige factor die telt. Dat is een direct gevolg van de enorme hoeveelheid muziekkanalen die de luisteraar bereiken kan; Als je indruk wilt maken, dan heb je niet meer de kans daar lang over te doen. Als er maar 1 popzender op de radio is, dan krijgen muziekjes de kans te groeien, doordat mensen hetzelfde muziekje vaker zullen horen. Die kans is nu klein.
  • Geld was vroeger niet de primaire drijfveer bij de artiest, dat is nu echt héél anders dan bijv. 25 jaar geleden.

Er zitten best wel eens diamantjes tussen, in de huidige muziekwereld, maar het deel (zeker afgezet tegen het totaal-aantal releases!) met enige eeuwigheidswaarde is buitengewoon klein. De sterk dalende lijn deed – naar mijn indruk – zijn intrede ergens rond 1990. De meest waardevolle periode, wat pop-muziek betreft, moet je echt zoeken in de periode tussen 1957 en 1996, met een hoge piek in kwaliteit-versus-kwantiteit tussen 1973 en 1988. Heeft overigens weinig met (mijn) leeftijd te maken. Het is een constatering die jongeren al vaak doen, zelfs zonder dat ze mij kennen ;-)

Leave a Reply