|
28 dec 2003 Niet meer te redden Toch behoorlijk ziek allemaal, die mensheid. In het ene stuk land een natuurramp en 40000 doden, waar legers overal vandaan naartoe komen om mensen te helpen, waar iedereen plotseling steun aan wil bieden, maar voor het stuk land ernaast (en een heleboel landen elders op aarde) is al die menslievendheid ver te zoeken. Terwijl ze graag meebetalen aan al die slachtofferhulp, stemmen ze nogsteeds vrolijk vóór het supporten van compleet zinloze oorlogen en wapenhandel. Oorlogen waarvan de motieven nog altijd zeer twijfelachtig zijn. Oh the hypocracy of it all! Als een soort kinderen die hun soldaatje spelen nooit zijn ontgroeid kopen ze nu joint strikefighters of biologische wapens, de 'volwassen' vervanging van toen ze vroeger het playmobielhoofdje van hun tegenspeler los-trokken. En dan die eeuwige cliché's de hele tijd, dat het wel altijd oorlogen zal blijven geven, want dat de mens nu eenmaal slecht is. Dat je niet moet denken de wereld in je eentje te kunnen verbeteren, dat je - kortom - als mensheid doofstom moet blijven. Op slot gezet door het stramien waar je in bent gepleurd door je omgeving. Waakvlammetjes uit, want oh wee als je je bek opentrekt over dingen die niet kloppen of die niet logisch zijn. En hoe ouder je wordt, hoe gevaarlijker het wordt als je er nog iets aan durft te doen, want als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt mag je ineens niet meer raar doen, niet meer tot 5 uur opblijven, moet je thuishoren in het vakje dat bij je leeftijd past. Maak je niet zo druk, Julius, wind je niet zo op, Julius, het helpt toch niets. Nou, mooi wel dus, zo lang als ik ben wie ik ben blijf ik zo jong als ik wil zijn en ga ik door waar jullie allemaal stoppen :-) Helemaal mooi als je bedenkt dat ik nu zelfs liggend in bed met een laptop de macht heb om 268 kilowatt aan landelijke FM-radiostraling te besturen. Als ik bijvoorbeeld echt zou willen, dan kan ik bij verliefdheid dat dus letterlijk het land over schreeuwen op ieder gewenst moment van de dag :-) OK, actions have consequenses, dus ik hou het voorlopig bij afregelen van een Orban 8200 FM op hoe het klinkt als ik naar mijn wekkerradio luister, of bij het aanpassen van timing bij muziek die op die zender te horen is, maar stel je toch eens voor dat jult de controle zou verliezen. Het zou de voorpagina's halen, het zou het hoofdnieuws bij BNR halen. Een beetje zo'n speelfilm-erlebnis, waarbij alle luisteraars in auto's ineens stil gaan staan op de weg om actief te kunnen volgen wat ik zeg en waarbij ze gaan juichen aan het end van mijn inbreuk-speech omdat ze het eigenlijk allemaal met me eens zijn, omdat ze zich zo goed kunnen identificeren met mijn ontwapenende one-liners, het ideale Happy End, where he gets the girl AND becomes ruler of the universe after all. Nee, ik gebruik geen crystal meth. 21 dec 2003 En wat is toch dat fucking vooroordeel dat mannen het allemaal na 5 minuten wel gezien hebben met sex? Hell, ik heb er geen enkel probleem mee om urenlang alleen al met mijn gezicht naar haar toe te liggen en haar in haar ogen te kijken. Jeweetwel, met zo'n afwezige lach die bij haar de vraag oproept "Wat is er?" terwijl je je alleen maar ligt af te vragen waarom die ogen en huid toch zo mooi zijn. TIP: Er is weer een wonderschone vinyl maxi gerestaureerd en digitaal opgeslagen. Een waar genot on headphones, I kid you not! Aanrader ook voor alle lezers die zich nog herinneren wat Don't You Want Me van The Human League voor de popmuziek betekende. En voor de sample-freaks: Hier kun je ze uit halen ja! 17 dec 2003 staatsgefinancierde nazi-toko's Samengevat is dat een goede betiteling voor diverse overheidsinstanties en hun door Den Haag opgelegde obsessief uitgevoerde controledriften. Zo heb je het Commissariaat van de Media, een soort royal pain in the ass voor alle omroepen in dit land (TV èn Radio). Want, zoals het een door oude stoffige mensen gerunde, aan de staatskas gehoorzame zooi ambtenaren betaamt, lopen ze daar ongelooflijk achter (technisch gezien), zijn ze vrij dom (koffiepauzeee!) en ontzettend lui ("nog 1 boterham met hagelslag en het is 5 uur, gaan we weer naar huis mensen!"). Echter, net als met de belastingen moeten we er 'nu eenmaal' aan gehoorzamen, hoe aantoonbaar onzinnig en onlogisch hun eisen en verzinsels vaak ook mogen zijn. Mooi voorbeeld uit de realiteit: In plaats van dat ze daar zelf even de radio-uitzendingen waar ze graag iets van willen controleren goed beluisteren en vastleggen (opnemen), hebben ze de bewaarplicht verzonnen. Hoeven ze het zelf lekker niet meer te doen, en moeten al die arme radiomensen zich de pleuris werken zodat ze allemaal een stroom- en aandacht-zuipend redundant opname-systeem hebben staan, wat steekproefsgewijs dat Commissariaat der cynische mafiosi moet gaan voorzien van door henzelf op bestelling gevraagde takes uit uitzendingen. En als dat nu alles was, maar nee; Ze neuzen ook erg graag in privézaakjes van mensen waar ze email van ontvangen, het gaat hier immers om een afgezant van het Agentschap Telecom, ongeveer gelijk aan het big-brother loophondje van de haagse wens om elke vrije radiogolf te mogen controleren en monitoren (zowel qua inhoud als de mate van aan- of afwezigheid ervan). Het feit dat ik (overigens buitengewoon veel, goed en betrouwbaar) werk verricht bij een landelijke commerciele zender hoeft nog niet te betekenen dat ik ook uit naam van die zender emails verstuur aan deze engerds. Dat ik graag een beetje vecht tegen energieverpestende werkverschaffende vastgeroeste haagse nonsenswetjes zouden ze moeten zien als bewonderenswaardig idealistisch, maar omdat ze bij die instanties niet zo houden van verandering, en al helemaal niet van waarheden, feiten en logica, is het natuurlijk pech hebben voor al die mafiabazen dat ik ze ermee confronteer, dat ik besta en mijn mond erover opentrek. Neemt niet weg dat ik het volste recht heb mijn mening erover publiek te mogen uiten. En dat doe ik hier dan ook. 16 dec 2003 Remkes is een kluns Met zijn meer uren gaan werken bullshit. Zitten we ook echt op te wachten in een tijd van overbevolking, burnouts, ziekteverlof, overspannenheid en stress; Van 1+1 -3 gaan maken, omdat zeikerdje Remkes vindt dat 'ie nog meer geld moet kunnen verdienen, wat 'ie niet kan uitgeven omdat 'ie daar geen tijd meer voor overhoudt door al die extra werkuren. Wat een onvoorstelbare stupiditeit, nu nog te gaan pleiten voor nog meer werkuren dan we al moeten maken! Er waren ook al zoveel banen over! 14 dec 2003 then again Een dag later vraag je je af of dat andere meisje niet een veel betere keuze is. Die rookt namelijk niet. Een emotioneel zootje is what it is. Want ging het maar om kiezen en gekozen worden, er komt zo veel meer bij kijken. Zo hard als je in zwijm valt voor iemand, zo hard val je ook in die diepe put als het ook maar even anders loopt dan je wilt. Ten onrechte hebben mensen het dan over 'verlegenheid', niet wetende uit welke hartverscheurende ervaringen jij jouw (of zij haar) gedrag of houding put. Schijn bedriegt. En ondertussen gaat die telefoon weer, en wordt er weer opgegooid als ik opneem, alsof ze wil zeggen: Ik denk aan je, maar ik kan niet anders. Of misschien is het een ander, en denkt die ander: Ik geef hem 1 kans, neemt 'ie nu niet op, of klinkt 'ie raar als hij zijn telefoon opneemt, dan is het niks, dan heb ik me vergist. En daar ben je dan weer mooi klaar mee. Moet je je weer moeilijk gaan afvragen of je op [Send] gaat klikken in je email-software, of dat je de mail beter een dag of 2 als klad/draft/concept kunt bewaren, want dat je weet dat zij eigenlijk aan zet is, qua mail, en zij misschien precies gaat schrijven wat jij schrijft. Hopeloos onbelangrijk allemaal, zodra je naast elkaar op die bank ligt te kijken naar al die idioten die zichzelf opblazen omdat ze verder niks te doen hebben. Laten ze daar toch allemaal een homepage beginnen, kunnen ze daar hun onzin op kwijt, hoeft niemand er verder last van te hebben, kunnen wij ons fijn ongestoord in een romance storten. Het leven is soms net 1 grote Fellini film. Met teveel geld en teveel luxe, mensen die van gekte niet meer weten aan wie ze die 300 euro moeten sturen, mensen die beschimmeld eten in hun ijskast aantreffen omdat ze al weken zo hard gewerkt hebben dat ze nog meer troep die ijskast in wilden stouwen, wat dan weer kan beschimmelen. 3 dec 2003 je weet wie je bent Ruim anderhalf jaar later is het. Terwijl iedereen weer met licht aan door de stad fietst, en ik verveeld mijn dynamo aan klik omdat ik in de verte politie zie staan, zie ik een heel mooi meisje met een sigaret en vraag me af waarom ik vind dat het feit dat ze mooi is moet uitsluiten dat ze rookt. Wat heeft ze te verroken? Is het dat alle mannen (behalve ik) klootzakken blijken te zijn? Ze kijkt me aan alsof ze dat denkt ;-) Marsepein gekocht om mezelf te troosten, want als ik heel diep naar binnen kijk, dan weet je best dat ik niet anders kan dan hier gewoon nogsteeds vierkant achter staan: Bericht voor die blonde chick (ze weet wie ze is); Ik hou van hoe rechtop je loopt, van hoe je lacht. Ik hou van hoe je stilstaat, van die ronding in je rug, en van je heupen. Ik hou van hoe het er uit ziet op borsthoogte vanuit rechts-achter als je een t-shirtje draagt, ik hou van de maniertjes waarop je armen bewegen, ik hou van hoe je ogen mijn ogen vermijden maar dat niet willen, van het blauw van je ogen, van de vorm van je gezicht, van je ongewone gewoonheid, van alle kleine imperfecties. Ik hou van je onzekerheden, ik hou van de obsessie van je hand met je haar, van wat je zegt, van hoe je het zegt, van wat je niet zegt en wat je ogen me zeggen. Ik hou van hoe je niet je buik hoeft in te houden, van hoe je huppelt, van hoe je met gympies aan anders beweegt dan met hakken, en ik hou van je kuiten. Ik hou van hoe zenuwachtig je me maakt, ik hou van hoe je emoties je sturen, van hoe je je stoot als ze je verkeerd sturen omdat ik kijk, van je handigheidjes en je geknoei, ik hou van hoe je haar hangt als het los hangt, van hoe het in een staart zit, van je gevoel voor smaak, van hoe je je kleedt, van hoe je er uit ziet in het zwart, van hoe je er uit ziet in het wit, goddamn wat hou ik van je... (geschreven op 11 juli 2002) |
Alles wat ik hier schrijf komt uit mijn hart, niet uit dat van mijn werkgever(s)
link to previous stuff - link naar de niet te missen voorgaande zooi
Yours truly
Julius B. Thyssen
