Veranderzieken

In Nederland wonen erg veel mensen die alles graag zo snel en zo vaak mogelijk veranderen. Van layout en design van hun webpagina’s tot hun kleding en winkelinrichting. Waarschijnlijk komt dat voort uit het feit dat men hier nooit tevreden of trots mag zijn op hoe iets is, nooit geduldig durft af te wachten of iets gaat werken of bevallen. Een soort non-stop onzekerheid en derhalve onvrede met de huidige staat van dingen. Als ik bijvoorbeeld iets aan deze website verander, dan doe ik dat heel voorzichtig, testend of de kleine wijziging wel bevalt, en zo niet dan draai ik betreffende wijziging onmiddelijk terug. Zo gaat het helaas niet bij andere websites. Die hebben er een handje van om elke zoveel maanden hun hele bedieningsgemak en kleurenschema’s (of wat daar voor door moest gaan) finaal om te gooien. Ik word daar vreselijk moe van, vooral omdat de meeste veranderingen helemaal geen verbeteringen zijn. Wordt ook niet eens overwogen, dat iets wat een poosje goed leek te werken misschien wel zo goed werkte vanwege die layout. Want er is schijnbaar geld over voor een nieuwe ontwerper. Die lui moet je immers aan het werk houden, en er zijn blijkbaar veel teveel mensen wiens baan het is om dingen te veranderen. Zo gaat het hier met alles. De TV week-programmering, radio-formats, jinglepaketten, werk-roosters, taakpakketten, supermarkt-inventaris, verpakkingen, samenstellingen, recepten, succesvolle koekjessoorten, geslaagde schoenmodellen, prima kleding, en last but not least prima functionerende vertrouwde websites (dus) moeten er allemaal liefst zo vaak mogelijk aan geloven. Ze hebben er zelfs een woord voor in de weblogwereld: “een omkat”. Er zijn zelfs speciale dagen voor verzonnen door die gekken. Kijk, als dingen er nu op vooruit zouden gaan, OK, maar dat is zelden zo. Dat kan ook nooit met zoveel tegelijk in 1 keer aan verandering, en als veranderingen elkaar zo snel opvolgen. Je krijgt amper de kans ergens vertrouwd mee te raken, ergens op te kunnen bouwen of rekenen.
Men lijkt niet in de gaten te hebben dat iets goed bevalt, en dat je daar dan vanaf moet blijven. Eigenlijk gewoon stom. De beste websites zijn (dan ook) de sites die nauwelijks zijn veranderd in 10 jaar tijd! Zoals bijv. IMDb, Google, Amazon, marktplaats, ebay, noem ze maar op! Websites radicaal veranderen getuigt van weinig respect voor de bezoekers, die dan ook vaak wegblijven na de verandering. Wegblijven van de TV-zender, van de website, van de supermarkt. Maar dan nog dringt het niet tot de holle koppen der veranderingsbudgetopmakers door, desnoods probeert men het na een maand nog eens met iets geheel anders, in de hoop van de verandering (en het daardoor ontstane verlies) een deugd te maken. Als je nu eens begint met zoeken naar wat goed lijkt te werken, dan zijn we al een flink end op de goede weg. Voor websites geldt, wat mij betreft, als keiharde wet: Gewenning is goed, verandering is gevaarlijk.

This Post Has 2 Comments

  1. Michiel de R

    Tja, de ABN Amro site doet sinds kort pijn aan je ogen. Waarom?!

  2. jult

    Het is volgens mij te danken aan de push die uitgaat van de afdeling Marketing en Public Relations, want die heeft geld genoeg om de boel te verpesten. Die dwingen de afdeling IT/communicatie tot ‘trendy’ en ‘nieuw’ doen/zijn/worden. In de hoop dat ‘fris’ ook meer succes gaat hebben, want het huidige kan nooit goed zijn of goed bevallen, het moet altijd anders, het roer moet alsmaar om. Maar zoals ik al min of meer opper: Volgens mij is het een ziekte. Een besmettelijke ziekte. Angst voor roest en doodgaan, of zo. Verandering maakt niet beter. Zo denken mensen vaak ook geheel ten onrechte dat op vakantie gaan werkt tegen de stress of burnout van (t)huis. Zo werkt het helemaal niet. Daarvoor moet je juist thuisblijven en de boel repareren, maar zeker niet alles gaan veranderen in de ijdele hoop dat het allemaal goed komt. Of zo. 😉

Leave a Reply